Liguster
'Eên diengen snappe 'k daerom nie.' M'n overbuurman rolde een
sjekje. 'Noe staen daè nóg twintig van die van die ligustertjes op 't
stoepje. Die bin zeker vor een ander, mae die moet n dan toch giste-
raevend laete neergezet 'ebbe. 'k Was mee z'n afgesproke dat n d'r
twintig vo me gereêd zou 'ebbe. Dus ik goeng gister om negen uren
kieke, gereêd stoeng d'r niks. Toen 'k er zelf mae twintig uut de
40
I noe nummer 24
grond g'aele. Da bin deze. Noe kiek ik vanochend vroeg uut 't raem,
staen d'r twintig andere buuten. Ie is ze zeker beu.'
'k Voelde 't prikke onder m'n 'aer en ik wist even nie waè a 'k moch
kieke. Bliksems nog toe...
Mae da duurde nie lank. Bie 't bewuste 'uus goeng de deure open
en 't gezicht van dien anderen buurman za 'k nooit mi vergete.
Eerst zag n de ligustertjes op 't stoepje. Dat kwam n bekend voor.
Toen keek n naer ons en naè buurman z'n nieuw ingeplante liguster.
Z'n mond viel open en dan keek n bie z'n eige in de tuun. Daè zag n
tweê keer zövee gaeten in de grond as dat de bedoelienge geweest
was. Vee ligustertjes stoenge d'r nie mi. Ja, op de stoepe nog een
twintig, natuurlijk...
Toen at n onze kant op kwam, bin 'k gauw wi bie m'n eige in 'uus
gegae. In de gank bin 'k op de vloer gae leie om te lachen en dat ei
tien minuten geduurd. En 'oe lank as m'n tweê buren mee mekaore
'ebbe stae èrregeweere weete 'k nie, mae 't was goed de moeite.
Mee koffietied stoenge ze d'r nog, tegen een achtergrond van ligus
ter.
