J
Dubliners revisited
Marco Evenhuis (Souburg)
In Dublin's fair city,
Where girls are so pretty,
I first set my eyes on sweet Molly Malone,
As she pushed her wheelbarrow
Through streets broad and narrow,
Crying, "Cockles and mussels, alive, alive oh"!
Ze staet er nog, Molly Malone. Mae ze staet er een bitje lullig bie, in
groen brons mee dito korrewaegen, om mae 's een Zeêuws archaïs
me te gebruken. Wienkelend publiek mee een mobieltje an 't oor
vaolt naebie over d'r en vraeg z'n eige af wat a dat stomme beeld
daè doet.
'Andkarren mee kokkels en mossels bin d'r nie mi in Dublin. Dat ao
'k ook nie verwacht. Mae leren, die ao ik wè verwacht. Vrolijke,
goeiige mensen mee humor en mee dust. Vee dust. Volk dat as
zwarte sneêuw gezien eit, ei dikkels een ongekend talent om van 't
leven te genieten. En een ongekende dust. Zuk volk ligt mien wè. Of
a 't noe Wesschappelaers, Javaanse vissers, ex-kompels uut de
Borinage of leren bin. I
Tja, leren. Ik ze gezocht daè in Dublin. Mae ze bin dtanae nie nu
Van de 'onderde pubs van tien jaer terug bin d'r maer^en paer echte
over. De rest is toe of getransformeerd in wine bars, cocktail bars of
champagne bars. In de leste paer echte pubs werke Polen en drienke
noe nummer 24
Zelfs de tram straelt in Dublin geld uut - zö flitsend zie je ze nie dikkels.
toeristen en butenlanders die a in Dublin weune en werke. Vo de EU
of betaeld deu de EU of anderszins in verband mee de 'fecking' EU.
Ik wè wat leren gesprake, daer in Dublin. Ze boere goed noe. En
ze kieke een bitje neer op aol die 'losers' die a ooit vertrokke bin om
a Ierland ooit te aerm was om werkmensen ook mae de kans te
bieën een schaemel maeltje aerpels bie mekaore te werken. En ze
kieke nog vee meer neer op aolle 'losers' die a gekomme bin toen a
Ierland rieke wier. Fecking Polish marginals. No good tinkers and the
like.
