m l m WIND j%y sc/os/TJZsn, Y voldoet vextmwn it .if// 8 ONS ZEELAND „Bestig," oordeelden de kar-tuffers. ,,Wij hebben den tijd." De weigeraars bleven rustig voor den neer gelaten boom wachten. Spoedig echter kwamen op den drukken verkeersweg nog meer auto's en aangezien de eerste niet passeeren mochten, kon niemand verder. Binnen een kwartiertje stond een file van circa 700 auto's voor den tol te parkeeren. Om kort te gaan het slot van het liedje was, dat de gaarder de vlag moest strijken, dat is hier den boom moest halen, en dat honderden auto's zonder losgeld de middeleeuwsche versperring konden nemen. De demonstratie was uitnemend gelukt. U zult vragen wat de landbouw hiermede te maken heeft. Dat komt nog. Of liever, laat ik het 1, 2, 3 zeg gen. De aanvoerder van de demonstratie was de heer Eloris V(os) uit Bussum, de directeur van de model boerderij ,,Oud-Bussem", iemand die even goede melk als aardige glossen en origineele denkbeelden aan den man kan brengen. Van den landbouw ging het initiatief tot den slag bij Muiden uit. Aangezien we hier in een landbouwstreek leven en we ons bovendien nog wel een enkele overheids-dwaas- heid permitteeren, kan de slag van den Bussummer landbouw-Floris wellicht tot voorbeeld strekken. Ik denk aan de electriciteits-kwestie waarmede we nog steeds modderen, en die we, ondanks alle geschrijf en alle rekwesten, niet tot een oplossing weten te brengen. Zou in dit geval een demonstratie, afgestemd op die van Floris Vos (die toch ook weet wat een koe waard is) niet de uitkomst zijn In het najaar vergaderen de provinciale staten in de hoofdstad. Moéten we er niet heen Met z'n honderden, neen, met z'n duizenden, allen gewapend met een electrische zaklantaarn *En moéten onze voormannen in de sta tenzaal, zoodra het electrische lamplicht daar de pa pieren verlicht, niet de lampen uit draaien en vragen „Hoe zou het jullie bevallen als jullie, evenals wij, van de moderne verlichting verstoken waren Ik meen van wel Welke groote landbouw-man gaat onze herder wor den in het najaar Welke Floris II zal hier zijn ge trouwen om zich verzamelen Niemand voor Pfff. ff ftsssst. Ik denk over een retourtje Bussum voor ruggespraak. ge'én pijn meer en ge'e'n stukgaan o{ naschrijnen der huid. indien men vóór het inzeepen de baard- oppervlakte inwrijlt met een weinig Doos30en 60,Tube80ct Bij Apoth.en Drogisten. V M—1— APRIi;, 5 Sept. Mijn ex-ambtelijk hart klopt hoog in mijn boezem. Neen het is 't nazomertje niet, dat met Juli gloed September in het zonnetje zet, maar wel het antwooid van den minister van financiën op een der vragen van het Kamerlid Boissevain inzake toepassing van de Pensioenwet, uit welk antwoord blijkt, dat voor afdoening van de ongeveer 70.000 aanvragen tot inkoop van diensttijd voor pensioen, 45 ambtenaren geduren de 6 jaren hebben gearbeid, zoodat het nu toch vast- gehamerd is in de statistiek, dat elke ambtenaar lede ren dag één aanvraag afwerkte. O wee, wanneer ze mij nu weer aan 't lijf komen met de lasterlijke bewe ring, dat mijn ex-collega's niets uitvoeren. dan si garen en kaas, zoo ze zich naar 't buitenland begeven. 6 Sept. Wegens vergaderingbezoek van Liesbeth en uitgaansdag van Sientje, moest ik hedenavond op passen. Voor tijdverdrijf een grijs haartje met inkt donker gemaakt en daarna in foto-album gebladerd. Mijn oog is daarbij gevallen op het vergeelde portret van mijn oom Judocus, die zoo'n prachtige carrière bij de artillerie zou gemaakt kunnen hebben, indien hij niet op een avond met een kist dynamiet op zijn nek had geloopen, waarvan de inhoud ontplofte. Sindsdien wordt oom Judocus vermist. Jossie was zeer neerslachtig. Nam me in vertrouwen. Hij wenschte dat-ie Kees Kolebijn was. Waarom toch jongen", informeerde ik, „Kees zit op school veel la ger dan jij, hij heeft buitengewoon leelijk rood haar en hij ziet er altijd even smerig uit". „Nou ja!" viel Jossie uit, „maar niemand kan zoo prachtig z'n ooren bewegen". Ondoorgrondelijke kinderpsyche 7 Sept. Wederom 'n zomersche dagMet de vrien den heerlijke wandeling gemaakt en in „Het varken met de sirene" de Volkenbondsvergadering besproken. Groote oneenigheid en heftige twist over de kwestie, welke staatsman het meest voor den vrede gedaan heeft. Toen Krimp en de postdirecteur elkaar ongeveer naar het leven stonden, kwam de candidaat-notaris Zwellegman binnenstrompelen met een omzwachtelden enkel. Daar de gesprekken zwegen en onze oogen vraagteekens werden, nam de invalide ons in vertrou wen. „Ik ben vrijgezel", begon hij, „en meende nie mand rekenschap schuldig te zijn omtrent mijn gedrag. Ik had slechts één levensregel, n.l. dezen,dat het ver keerd was om nuchter naar bed te gaan. Maar ten slotte ontmoette ik een vriend, die mij bezwoor dat ik onbehoorlijk leefde en mij wist te bewegen, dat ik den drankduivel zijn congé gaf. Gisteravond betrad ik dan mijn eenzame vertrekken, voor de eerste maal nuch ter, doch toen ik de kamerdeur opende, beet m'n eigen hond me". We hebben gezamenlijk geschreid. 8 Sept. Eenige uren in den zonneschijn gefietst om Minister Kan te zien, die heden Zeeland bezocht. Na veel inspanning succes gehad. Het hoofddeksel van Z. Excellentie was wederom weggewaaid. Het is be paald gemakkelijker om een koninkrijk dan om je eigen te behoeden. De terugreis schoot slecht op. Ik had Vervolg op bladz. 13

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1928 | | pagina 8