ONS ZEELAND
Het drama te Sluis
5
„Ons Zeeland" brengt de eerste foto's van het familie-drama te Sluis, waarbij een dochter des huizes, mej. Judith
v. R. het leven verloor. Het relaas van het drama, dat in het stille stadje Sluis groote opschudding verwekte, treft
men onder de „Zeeuwsche Week", zoodat we hier ons beperken tot de toelichting der illustraties. 1. geeft de
moeder en haar 15-jarigen zoon, die eveneens door de revolverschoten van den moordenaar van het meisje ge
troffen werden. De wonde op den mond van den knaap is nog zichtbaar; 2. is de straat waarin het drama zich
afspeelde; 3. de woning van het slachtoffer; 4. de kamer waar de moord bedreven werd. xx geeft de plaats
aan waar de jongen lag toen hij aangeschoten werd, x is de plek waar het meisje ontzield gevonden is.
ik had er als jongen een vanzelfsprekende minach
ting voor inwijdde in de geheimen van het bikkel-
spel, waar je een vlugge hand en een vlug oog voor
noodig had en waarbij zotte rijmpjes gezongen moes
ten worden. Ik was een slecht, een hopeloos leerling
en hoe staat het met het „plaetjes-prikke' Dat ook
een tijdlang een rage was.
In een boek worden plaatjes gestopt en dan mocht
je met een speld tusschen de pagina's prikken. Trof
je een plaatje aan, dan mocht je het houden, in het
andere geval verbeurde je de speld. Het gokken zit
den mensch blijkbaar in het bloed
En Wantje. hoe is het met je-zelf Ik kan je nu
nog precies voor oogen brengen. Je bent ongetwijfeld
een van die kleine, donker-oogige, schattige Walcher-
sche boerinnetjes geweest met die enge, ingepende mid
deltjes en groote wit-kanten mutsen. Zondags droeg je
gouden strikken aan je krullen, een rood-koralen ket
ting om je hals en een mooi-gekleurde „beuk" en je
snoepte dan met je vriendinnen uit een zakje kleverige
zuurtjes en pepermuntjes, waarvan er dan voor mij wel
eens een over bleef en je had in je zak een klein lod-
derijn-flesch met zilveren stop. Maar lièf was je en
over je uitgepraat ben ik nog niet.