mim EN P0EDE15
ONS ZEELAND
ANTWERPEN-RIJN.
6
club-diner presideeren mag en van deze gelegenheid ge
bruik maakt om zijn klinksters en medeklinksters met
steken onder water te torpedeeren. Dit jaar heeft de
Lord gezegd, dat wij tegenwoordig behoefte hebben aan
meer permanent wives en minder permanent waves.
Toen mr, Mierick van Peuteren toelichtte, dat „perma
nent waves" bestendig blijvende haargolf beteekent en
de Engelschen tegen hun vrouwen „wives" durven zeg
gen, hebben wij allen hartelijk gelachen.
Ik heb de woordspeling opgeschreven met de bedoe
ling om er Liesbeth op te tracteeren. Driemaal heb ik
met een been in de kamer en een been in de gang op» 't
punt gestaan om dit te doen, doch ik kon er niet toe
komen. Zal 't wel eens tegen Sientje zeggen. Lord De-
war heeft ook nog verklaard, dat het de plicht der
vrouwen is om voor den inwendigen man en die der
mannen cm voor hun uitwendige vrouw te zorgen. Dit
is echter onjuist. Ik ken vrouwen die beide zaken op
zich genomen hebben. Men spreekt daar echter liever
niet te veel over.
26 Oct. Kregen vandaag van oom Gerard uit
Vlaardingen een zending bot. Voor we geroken hadden,
begrepen we z'n royaliteit niet. Vervolgens 't gevalletje
begraven, 't Is misschien beter zoo, want 't is in ieder
geval eenigszins kannibalistisch, wanneer je met je hee-
le huisgezin aan de botjes van een familielid zit te
knagen.
De postdirecteur was vanmiddag zeer vaag in zijn
discours. Hij had 't er voortdurend over dat Minister
de Geer gister met succes een vuurproef doorstaan
heeft en als eenigste motiveering fluisterde hij me la
chend in 't oor, dat hij geen vrees had getoond voor de
„bietebauIk ga voortaan met den postdirecteur wan-
de'en vóór hij tfeb'tterd heeft.
27 Oct. Verbazen-1 zacht weer vandaag trou
wens de geheele week al. Op finantieel terrein vindt dit
zijn nawerking door een buitengewoon willige stem
ming voor de aandeelen van de Q*utshergsche ijswafel-
tjescompagnie. In huiselijken kring heeft het tot gevolg
dat Liesbeth telkens de kachel laat uitgaan ik benijd
dat monster in alle stilte mijns harten.
Wybo kwam thuis uit school met de verheugende
mededeeling, dat hier een nieuwe Chineesche koolsoort
zal ingevoerd worden door de tuinders. Eerst hebben
de Chineezen die kool voor andere naties gestoofd, die
er echter niet enthousiast over waren. De Hollanders
daarentegen vielen er direct in. 'n Verwant volk, niet
waar
28 Oct. Vanmorgen werden we wakker door stem-
mengerucht in het benedenhuis, terwijl het geheele ge
zin toch nog boven was. Met mijn gewone beleidvolle
voortvarendheid sloeg ik voor dat Liesbeth, gewapend
met een stoel, naar beneden zou afdalen, terwijl ik dan
kon trachten om door het dakraam buren te alarmee
ren. Jossie was ons echter voor. 't Bleek gelukkig niet
gevaarlijk we hadden gisteravond de radio niet afge
zet. Anders wel een leuke uitvinding. Je kunt zoo ge
makkelijk de verbinding verbreken, wanneer je luistert
naar de uitzending van een kerkdienst en ze beginnen
met de collecte.
29 Oct. Daar ik heden voorbij de courant kwam,
schoot me het plotseling te binnen, dat wanneer ik
aardbeienplanten in mijn tuin had, deze beslist voor de
tweede maal in bloei zouden staan, gezien het zomer -
sche najaar. Even bij de redactie opgeloopen, en het
feit verteld en één kwartje geïncasseerd.
30 Oct. Mr. Mierick van Peuteren en griffier Do-
rias kregen het vanavond aan den stok in de soos over
de doodstraf. Griffier Dorias wilde er geen goed over
hooren. Niet zoo zeer voor de misdadigers dan wel
voor de rechters trok hij partij. Zijn grootvader, die
ook aan de balie was, had er 't leven door verloren. Op
'n goeden dag had hij een barbier ter dood veroordeeld
en op zijn vraag wat of hij al? laatste gunst verlang
de, antwoordde de onverlaat, dat hij mijn grootvader
verlangde te scheren. Van schrik was de man'gestorven.
Er is een project dezer dagen ontvouwen
tot beter verbinding van AntwerpenRijn,
dat zal mettertijd als men 't nieuws wil vertrouwen*)
een stuk van 't verdrag Holland-België zijn.
Het is een kanaal van Anvers via Tholen,
men hoeft dan niet meer op twee Schelde's te dolen,
de schippers en Tholenaars vinden dat fijn.
Thans loopt een kanaal van Hansweert naar het
Noorden,
dat heeft al veel slordige tonnen geëischt,
twee bloeiende dorpkens heeft het aan z'n boorden,
die leven van wat door dat vaarwater reist.
En mocht het Verdragskanaal mettertijd klaar zijn,
dan zullen die plaatsjes heel erg de sigaar zijn,
geen vrachtboot, die daar dan z'n vlaggen nog hijscht.
D'electro-centrale Hansweert wordt gesloten,
die neemt in de toekomst de Peezem te baat,
de sluisdeuren worden onzinkbare booten
voor Vlissingen's Veer, als de Ferry niet gaat.
Wie weet of 't Kanaal zélf dan nog wel te zien is,
dat dempt men met steenen en dak en machines
der vliegtuigfabriek die in Veere nog staat.
En als dan een elk der partijen zijn zin heeft,
de statenverhouding niet beter zijn kan,
als Holland met België in druipenden min leeft,
de Scheldegeschillen voorgoed in den ban,
d'ellende van negentienveertien vergeten,
bekend-onbekende-soldaten versleten.
dan maken we er maar een oorlogje van.
WILLEM TELL II,
Dat doen we niet, heer Teil. Red. „Ons Zeeland").
A
Of het waar is, weet ik niet, maar men fluistert. En
leelijk ook. N.l. over de Vlissingsche burgerwacht. In
de Vlissingsche afdeeling van het vaderlandsche vei-