u
H et feest van Jen
langsten nac Kt
De Zweeascne Kerstfee
De Luciabruid, met haar krans en lekkernijende licktbrengster na den
langsten nacht.
Na den langsten nacht lengen de dagen weer en
het licht schijnt méér en milder!
Dit feit wordt in Zweden op oorspronkelijke
wijze gevierd.
St. Lucia is de liefelijke en blijde lichtbrengster en
Kerstfee.
Op den vroegen morgen van het St.-Luciafeest
De voorbereidingen voor het St.-Luciafeest. In de witte bos
wordt het groen voor de versiering geplukt.
trekken de jonge meisjes
een wit en blank kleed aan
en zij plaatsen op heur
blonde, loshangende haren
een krans van dennegroen,
waarin ranke kaarsjes flik-
kerbranden. Zij nemen ver
volgens een dienblad in de
handen, waarop een kan
geurige koffie, room, suiker
en versche Luciakoeken
een aangenaam stilleven
vormen.
Zoo naderen zij de leger
steden harer huisgenooten,
die zij, met haar lekker
nijen, vroegtijdig wekken.
In de dorpen begeven
zich de meisjes ook wel
naar de buren en zij worden
op haar weg gevolgd door
vele jonge mannen en vrou
wen, die allen grappig ge
vormde mutsen dragen.
De feesten worden steeds
met zorg voorbereid. Als
het groen geplukt is, vlech
ten vaardige handen de
kransen, die er sierlijk en
welgemaakt uitzien. De
Luciabrooden worden tij -
dig gebakken en toonen
velerlei grillige vormen.
Zij geuren heerlijk en
smaken niet minder goed!
Op den avond voor het
Luciafeest gaat men ook
wel naar den tuin, om
va n Zweden
Vaardige handen vlechten de
St.-Luciafeest.
kransen voor
daar den zoogenaamden levensboom, dien men er
plantte, te begieten met Kerstbier, opdat de boom
groeie en bloeie, als symbool van den welstand der
familie
De Luciabrooden hebben een aardigen vorm en
zij geuren en smaken heerlijk! (Foto's Rccla)
De Luciabruid gaat, met de andere meisjes, de huisgenooten wekken. Op den avond vóór het Luciafeest wordt de levensboom met Kerstbier begoten.
