joFreule Tal van schoenproblemen heeft Tana opgelost! w door Eduard Stans jCoest Gij dstfimoL en 3foest Gij Bronc/iitïs 23 De auto met den heer en de dame kwam terug, en van links en rechts daagden nieuwsgierigen op, wie weet door welk geheimzinnig verschijnsel getrokken, of langs welk weggetje in gelicht. Toen kwam de dokter in zijn wagentje, en terwijl hij Lantema onder zocht, verschenen er twee agenten op fietsen. De agenten hielden de kijkers op betamelijken afstand, en de dokter rees overeind en sprak even met den man van de lantaarn. Dat bleek de kastelein van de herberg hij de brug te zijn. Hij fietste weg, om op te bellenZieken auto, had mevrouw Lantema verstaan. „Is er gevaar, dokter?" vroeg zij angstig. „Ik geloof het niet," zei de dokter, „maar meneer zal naar 't ziekenhuis moeten. Morgen weten we meer." durend gade. Zij sliep den nacht daarop thuis, bezocht haar vader 's morgens nog een keer en vertrok daarna weer naar Beekbergen. Er was een rustige trek om haar mond, toen zij in den trein stapte, en het lachje, waarmee ze van nam, haar moeder afscheid was echt. Want zij hadden gepraat den vorigen avond. „Wat is er met vader gebeurd?" vroeg Adri. Mevrouw Lantema keek haar ver wonderd aan. „Dat weet je toch?" „Van binnen bedoel ik hij is zoo anders! Mag ik 't zeggen? Hij is anders tegen mij en tegen u! Véél meer lief hebbende echtgenoot en vader!" „Kind, wat haal je in je hoofd! Hij heeft haast geen woord gezegd!" „Toch heb ik gelijk," zei Adri. „Hij kijkt u anders aan, en hij geeft anders een hand, en hij deed zijn oogen dicht, toen u hem een zoen gafik zou haast zeggen: hij is weer verliefd op u!" Haar moeder lachte. „Malle meid!" zei ze. „Is dat een manier, om over je ouders te praten? Je vader heeft pijn, en hij ligt veel alleen, maar hij heeft geen werk en geen zorgen aan zijn hoofd, dus nu komt het échte Onder het wachten op den ziekenauto weer makkelijker boven! Zoo zie je...." schreef de dokter een receptje, in 't schijnsel van autola.mpen. Hij gaf het mevrouw Lantema. „Laat u dit klaarmaken," zei hij, „voor u zelf, en gaat u rustig naar huis en naar bed. U kunt morgenochtend om tien uur even opbellen dan weet ik wel, hoe 't staat. Maak u maar niet ongerust 't komt best in orde!" „Mijn dochter logeert, bij familie. moet ik haar terug laten komen?" „Doet u dat nog niet," zei de dokter. „Morgen kunnen we wéér zien." Lantema werd in den ziekenauto gedragen, die vervolgens zachtjes weg reed. Het publiek begon zich te ver spreiden, en de dame uit den eersten „Wat, moeder. „Dat 't echte altijd weer boven komt en 't altijd wint. Wees jij maar te vreden, kind. 't Loopt allemaal beter af, dan je denkt." Adri keek met glinsterende oogen haar moeder aan. „U weet iets," zei ze. „Ik weet niets," antwoordde mevrouw Lantema. „Maar een mensch moet ver trouwen hebben. Als jij dat hebt, en weer gewoon lacht, kun je meteen thuis komen, om te helpen verhuizen." „Ik wil niet verhuizen," zei Adri. „Als je genoeg vertrouwen hebt, hóéft 't misschien niet. Tussc.hen twee haakjes tusschen zeker iemand en een auto hood aan, mevrouw Lantema naar zekere juffrouw met een groot bos haar huis te brengen. Zij nam achter het stuur plaats, en mevrouw Lantema ging op de achter bank zitten. De echtgenoot van de behulpzame dame volgde, in zijn eigen schijnt er niets te zijn, dat naam mag hebben." De moeder keek haar dochter niet aan. „Dan wil ik heelemaal niet ver huizen!" riep het meisje uit. „Of- wagen. Een goed kwartier later was schoon. ging ze met minder heldere mevrouw Lantema thuis. De vreemde dame zette den auto in de garage en wachtte op haar man, die met het recept was doorgereden naar den apotheker. stem voort, „daarmee is nog niet ge zegd.... Hoe weet u 't?" sprong ze grillig over. „Ik weet zoovéél," was het antwoord. „Er zullen nog dingen gebeuren, waar Droef glimlachend bedankte mevrouw je van opkijkt. Maar je moet je tijd af- Lantema het echtpaar voor de bewezen diensten. „Zou ik mogen weten," vroeg ze, „met wie....?" wachten. Een mensch moet soms jaren lang zijn tijd afwachten; maar als je vertrouwt Adri dorst niets te zeggen. Ze voelde Maar de dame wilde haar naam niet achter de woorden van haar moeder noemen. Zij sprak haar goede wensclien meer dan ze begreep. uit en stapte bij liaar man in den auto. Een dag, die vol was geweest van zorg, en toch ook vol verblijding, eindigde aldus voor mevrouw Lantema in een zaamheid en verdriet, met een zenuw- stillend drankje.... Het drankje was goed: zij sliep om tien uur. VIERENTWINTIGSTE HOOFDSTUK Gevaar was er gelukkig niet. De schouderontwrichting was erger dan de hersenschudding, maar voorzichtigheid was even noodig als gedulddus mocht er de eerste dagen niemand aan Lantema's ziekbed komen dan zijn vrouw, enkele minuten eerst, dan wat langer; maar gepraat mocht er niet worden. Lantema kón trouwens niet spreken. Den vijfden dag kwam Adri over. Zij zat een kwartier bij haar vader, poogde opgewekt te doen en sloeg hem voort- En nu ga je slapen," zei haar moeder. „Ik zal je toedekken. Je denkt maar, dat je in Gouda ligtje vader krijgt een hoogere positieen als hij een heetje op dreef is, ontmoet je iemandeen uitkomst over een water. Kind, wat een harten op tafel! Allemaal harten! Slaap je nog niet?" Adri greep de hand, die de deken optrok tegen haar kin, en kuste die. „Lekker moedertje van me!" zei ze. „En als hij tegen me mokt? De twee pa's zijn kwaad met elkaar en wat hij me allemaal naar mijn hoofd heeft gegooid. „Hij heeft niets, want je moet hem nog ontmoeten! Heb je me niet ver staan? Ik heb 't over de toekomst! Je vader krijgt een hoogere positie. en als hij een beetje op dreef is, ontmoet hij iemandOf dacht je, dat ik geen kaart kou leggen? En nu slaap je!" zijn de hinderlijke verschijnselen van verzwakte, prikkel bare en dikwijls ook door ontsteking aangedane slijm vliezen. Daarom is het noodig, niet alleen de kwaal zelf te bestrijden, maar tevens een gunstigen invloed op de slijmvliezen uit te oefenen en deze bestand te maken tegen schadelijke invloeden. Dat doet Silphoscalin, het door geneesheeren aanbevolen middel, op probate wijzeLet bij aankoop op den naam Silphoscalin en op de groene verpakking. Verkrijgbaar in alle apotheken en drogiste rijen. 80 Tabletten f2.10. Geïll. brochure gratis verkrijg baar. W. Moll, Laan v. Leeuwensteijn 40, Voorburg. VOOR ELK SCHOENTJE NEDERLANDSCH FABRIKAAT Bewaar onze glas-verpakkingen: slechts tegen inlevering van een ledigen Tana-flacon of -pot (compleet met sluiting) kunt U zoo'n Tana schoonheidsmiddel voor Uw schoentjes koopen. „Wil je beweren, dat Tana een op lossing weet voorèlk probleemdat met schoenen te maken heeft?" „Dat niet, maar als het erom gaat ze langer goed te houden (zoo gemakkelijk is het niet een schoe nenbon te krijgen!) dan heeft Tana er het juiste onderhouds middel voor". „Onverschillig waarvan de schoen gemaakt werd en welke kleur hij heeft?" „Inderdaad, vraag je schoenwin kelier maar eens om raadMaar je moet zuinig zijn met Tana, want je begrijpt wel dat Tana niet meer volop te leveren is. Lees dus vooral de gebruiks aanwijzing goed na!''

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 23