zij naar de trein gedragen moesten worden.
Velen misten ledematen; niemand was nog
geschikt voor de militaire dienst, een con
ditie trouwens om te worden vrijgelaten. Bij
het vertrek uit Londen deden zich geen in
cidenten voor. Te Folkestone was de ont
vangst allerhartelijkst, er werden versnape
ringen uitgedeeld, waarna de mannen aan
boord van de Mecklenburg van de Stoom
vaart Maatschappij Zeeland werden ge
bracht. Omdat wegens duikboot- en mij
nengevaar alleen overdag werd gevaren
kon de Mecklenburg pas op dinsdagoch
tend vertrekken. Tijdens de reis waren de
gewonden ondergebracht in de tweede
klas. De bemanning deed alles om het hen
naar de zin te maken. Met een omweg van
wege een Engels mijnenveld kwam de
Mecklenburg omstreeks 17.00 uur te Vlis-
singen aan.
Aan Duitse kant was één der verzamelpun
ten Osnabrück. In de door Nederland be
schikbaar gestelde trein nam in de avond
van 15 februari een honderdtal gewonde
Engelsen, waaronder vier officieren, plaats.
Het transport werd begeleid door Duits
Rode Kruispersoneel onder leiding van
Oberstabsarzt Grumpholz. Om 23.40 uur
bereikte de trein Oldenzaal. Daar stond een
omvangrijk comité klaar en werden verver
singen aangeboden. Algemeen roemden de
Engelsen de behandeling in de Duitse hos
pitalen; over het verblijf in de gevangenen
kampen was men minder te spreken.
Deze en de andere afbeeldin
gen met onderschriften in dit
artikel zijn uit 'De Katholieke
Illustratie'
De kranige, goed-toegeruste
Duitsche Roode Kruis-afdee-
ling, die onder leiding van
Oberstabartzt Grumpholz de
Engelsche gewonden
aanbracht en de Duitsche
gewonden kwam afhalen.
Voor vertrek uit Oldenzaal werd door Dr.
Grumpholz verklaard, dat het Duitse deta
chement zich geheel zou onderwerpen aan
de leiding van Dr. Sturkopf en kreeg het
toestemming de trein tot Vlissingen te be
geleiden.
Het Osnabrücker Tagesblatt van 20 febru
ari 1915 publiceerde de ervaringen van
Rode Kruishelper M. Tebbenhof, waaruit
het volgende: 'Maandagavond 7 uur wer
den wij opgeroepen om een transport ge
wonde Engelsen naar Vlissingen te begelei
den. Snel in uniform omgekleed en naar
het station. Daar stond de trein, die bestond
uit zestien tot ziekenwagons omgebouwde
goederenwagens en drie personenrijtuigen.
We hielpen de gewonden in de trein te
brengen en om 21.30 uur vertrokken we
richting Rheine. Onderweg was het koud,
we waren dan ook blij dat de trein in
Oldenzaal door de Nederlanders werd over
genomen en we de reis in de verwarmde
personenrijtuigen konden voortzetten. Via
Almelo, Cltrecht, Den Bosch en Roosendaal
ging het op Vlissingen aan. Op alle stop
stations werden we onthaald op koffie, be
legd witbrood, chocolade, sinaasappelen,
appels, sigaren en sigaretten. Tegen het
ochtendgloren bereikten we de provincie
Zeeland, om 11.30 uur waren we in
Vlissingen. Samen met Nederlandse ver
plegers verzorgden we het uitladen van de
gewonden, die in een loods werden onder
gebracht. De officieren gingen naar de eer-
April 2001
5
