mische Zaken. Als enige van de brouwerij
en wist de Meiboom een bronzen medaille
in de wacht te slepen; de jury bleek zeer
onder de indruk te zijn van de dubbele ger-
ste. Ruim vijftien jaar zou de Meiboom het
beeldmerk van de tentoonstelling in haar
logo voeren!
De Zeeuwsche Nijverheidstentoonstelling in
het logo verwerkt van De Meiboom.
Hoewel het zeker niet slecht ging met de
brouwerij werd er in de gemeenteverslagen
van die tijd vaak op gewezen, dat de con
currentie van 'vreemde bieren' heftig was
en 'steeds ongunstig werkt op haar debiet'.
En inderdaad, de concurrentie, die eerder
Van Duuren Dutilh waarschijnlijk de nek
slag had gegeven, bleef groeien. In navol
ging van de grote brouwerijen in het
westen, gingen steeds meer brouwerijen in
andere delen van het land over op de
ondergistende methode. De smaak van het
onder- of laaggegiste bier viel namelijk in
goede aarde bij het publiek, eerst onder
een deel van de maatschappelijke boven
laag en later in bredere kringen onder de
bevolking. De productiewijze van de lage of
ondergisting was echter veel kostbaarder,
omdat het bier tussen de een en twee we
ken moest gisten en daarna nog eens drie
maanden moest rijpen. De bovengistende
methode duurde enkele dagen en het bier
kon dan na een week worden gedronken.
Daarbij was ondergistend bier veel beter
houdbaar. Waarschijnlijk werd het onder
gistend brouwen in de 15e eeuw per toeval
ontdekt in Bohemen. Hierbij vindt de ver
gisting plaats bij temperaturen tussen de 5
en de 10 graden Celsius. Vandaar ver
spreidde dit ondergistend brouwen zich ge
leidelijk naar het aangrenzende Oostenrijk
en Beieren, waar het verder werd ontwik
keld.35 De overschakeling van bovengisting
naar ondergisting vergde echter een enor
me investering. Hiervoor werden doorgaans
N.V.'s opgericht en slechts enkele brouwe
rijen waren in staat daartoe geldschieters te
vinden. In de jaren zeventig van de 19e
eeuw was er geen enkele traditionele brou
werij in Nederland met een kapitaal van
meer dan 100.000,-; in 1890 waren van
de 540 brouwerijen slechts 10 een N.V.36
Hiermee wordt in één klap de bijzondere
positie van De Meiboom en niet in de laat
ste plaats de grote avontuurzin van 'onze
mannen uit Oudenbosch' zichtbaar! De
'Beijersche' brouwerijen startten vaak met
investeringen van meer dan een half mil
joen; in Vlissingen waagde men in 1897 de
overstap door het kapitaal met 30.000,-
te verhogen naar 110.000,-.
De investering betrof een stoomketel van
30 m2 oppervlak (waarschijnlijk om de
temperatuur van de brouwketel beter te
kunnen reguleren) en een stoomwerktuig
van 20 pk voor een koolzuur ijsmachine.37
In de Vlissingsche Courant van 2 januari
1897 werd geschreven dat in de winter
daarvoor, toen de temperatuur gedurende
enige weken rond het vriespunt lag, 'tot
proef met tendienste staande gebrekkige
hulpmiddelen een paar brouwsels naar
Munchener en Dortmunder methode ge
maakt werden. Deze bieren uielen zoo uit
stekend uit, dat hierdoor volkomen bewe
zen was, dat het Vlissings duinwater bij
uitstek geschikt is uoor het brouwen uan
Lagerbieren.' De verbouwing van de brou
werij duurde vier maanden en op 17 sep
tember 1897 verscheen een bericht in de
Vlissingsche Courant waarin werd gesteld
dat er verschillende bieren konden worden
geleverd "die tegenwoordig in de smaak
vallen en aan de eischen voldoen die daar
voor gesteld worden, terwijl het zeker
eene aanbeveling voor haar is dat een
brouwmeester aan het hoofd staat, die een
degelijke wetenschappelijke opleiding heeft
genoten op Duitsche brouwscholen'
Januari 2002
