larwich
seppe
Amiens
SPUIJE 115 17
Afb. 10. De route die de
families Van der Straaten
en Griep volgden op hun
tocht door België en
Frankrijk. Getekend aan
de hand van de in de tekst
genoemde plaatsen.
waarbij wij ons nog als snelle trekkers voelden.
Vooral kinderwagens sneuvelden bij bosjes,
niet berekend, als ze waren, op een vracht van
ettelijke koffers en afstanden van honderden
km. Wat de Belgen echter ook achter moesten
laten, hun gasmaskers in lange grijze bussen
sleepten ze steeds mee, voor hun blijkbaar een
kostbaar bezit.
Het leek ons, naarmate we de Belgisch grens
naderden, dat daar het beloofde land lag. Maar
toch begon het langdurig fietsen in de knieën
te zitten. Vooral Evelien begon verlangend naar
boerderijtjes te kijken die op enige afstand van
de weg lagen. Nog een poosje doorzetten zou
ons echter over de grens brengen.
Hetzelfde gevoel kregen we als met het binnen
komen van Frankrijk, hoe zou het gaan om
over de grens te komen? Eigenlijk onverwachts
waren we er nadat we een barricade omzeild
waren. Hier vond Maatje een pakje brood
met vlees belegd, wat we als een gave
beschouwden en van plan waren dit netjes
soldaat te maken.
Op de grens was een brugje of zoiets opgebla
zen en langs de kant door de modder was een
Donderdag 30 mei
Ons restte nog een eindje over Brussel en
Antwerpen. Een paar dagen nog fietsen en het
zou gebeurd zijn.
De trektocht van de afgelopen tijd en de
geringe leeftocht was ons wel in de benen
gaan zitten. De weg die we gingen was ook niet
zo goed. Er zaten zwak glooiende eindeloze
nieuwe doorgang. Een kwartier later begon het
te regenen en toevallig vonden we onmiddellijk
onderdak in een grote school. We waren nu in
Quievrain. We vroegen niemand wat en kozen
een goede plaats uit op de 1e verdieping. Het
was er niet slecht. Maatje vond direct een
half potje jam, waarvan ieder lekker smulde.
We waren weer in België. Onmiddellijk togen
we op zoek naar leeftocht. Dat lukte niet. Wel
bier maar geen eten was er. Enfin we hadden
nog wat. Er was voor de kinderen weer gele
genheid om op het bord te krijten. Tegen het
donker worden kwam er nog een familie in
ons lokaal. We merkten op dat ze zonder eten
gingen liggen en 's morgens zonder ontbijt weer
verdwenen.
