s SPUIJE 115 31 Afb. 5. Verlandingsproces Midden-Noord-Beveland (Vliete) langs de Schelde (groene lijnen: bedijking twaalfde eeuw en 1600). De grafische afbeelding toont het maximale niveau van het ongeschonden land (schor). (Tekening auteur.) maaiveld van voor 1530 steeds lager komen te liggen. Deze ligt nu nog op gemiddeld 1 meter onder NAP en daarmee op ca 1,5 meter onder het huidige maaiveld van de polders. of inlaagdijk aangelegd.23) Elders hebben we ook over inlaagdijken kunnen lezen bij Oud Hamerstee en Kortgene. De landmeters maken in 1620 een duidelijke beschrijving van de aangetroffen dijkstalen: Beginnende recht over het oude dijck, stael bij de stelle van 's Gravenhoucxken in 't nyeuwe bedijckte lant buytensdijcx lynierecht naer d'oude dijckstaelen van Vliete ende voorts over Weele naer Campen de oude dijckstaelen gevol- cht leggende beneden in 't slick, voort langhs de oude dijcken ende dijckstaelen van Campen suytwestwaerts. Deze dijkstalen zijn op afbeelding 6 met pijlen aangegeven. De stukjes dijkstaal die zowel op de kaart van 1593 als die van 1620 staan aange geven komen vrijwel met elkaar overeen. Kats, St. Machielsdorp, Soecke, Vliete, Weele en Kamperland lagen allen langs de kust op de rand van het veencomplex. Het Hollandveen daarbuiten is volledig door het zeewater afgebroken. Deze woonplaatsen lagen ook dicht tegen de veronderstelde middeleeuwse ringdijken rond het eiland. Op de kaart van 1620 zijn de toen aanwezige Oude kaarten Op de kaarten die door de landmeters zijn opgemaakt (in 1593-1596 en 1620) zien we dat er nog oude dijkrestanten zijn ingemeten. Op grond van de ingemeten dijkrestanten kunnen we vaststellen dat de middeleeuwse dijken van Noord-Beveland omstreeks 1500 hier hebben gelegen. Van mogelijke binnendij ken ontbreken de sporen. Bij de dijkdoorbraken in 1530 kon het hele gebied van West- en Oost- Noord-Beveland overstromen omdat er waar schijnlijk geen tussen- (binnen)dijken waren. Wat de status van de dijken langs de Wijtvliet was is niet bekend. Waarschijnlijk waren deze afgegraven. Het laaggelegen ondergelopen land was, met een natuurlijke afstroming tijdens eb, niet meer droog te krijgen. Rond de plaats Weele laten de landmeters in 1620 zien dat deze was omsloten door een lokale ringdijk. Mogelijk was hier een ringdijk ii® IWO - ÏHVr 3

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2022 | | pagina 33