Nieuwe leden
Rectificatie
Bestuur
Over de auteurs
ffettek&ftt aan cjJoa cve/ul
deeJt gec&maejuee/ul doen
r
fiev amfuxAJv van aioA van
Irfi&eikaAten tut hét (JJeétlaticL
Milva
consultatiebureauwerk te hervatten.
Ratten en muizen hadden door de inundatie
een goed heenkomen gezocht in de huizen en
andere gebouwen met alle gevolgen van dien.
Doordat de Duitsers matrassen en beddengoed
behulpzaam bij het reinigen van woningen.
Het duurde echter nog jaren voordat de
wederopbouw van Schouwen-Duiveland weer
enige vorm kreeg. Toen de realisatie daarvan
enigszins in zicht kwam was daar, na minder
dan acht jaar, 1 februari 1953...
Met dank aan de heer Ton Tielen, archivaris van het
Nederlandse Rode Kruis.
verplaatsten en dit na de bevrijding centraal
werd verzameld, had vrijwel iedereen last van
vlooien. Luizen en schurft kwamen eveneens
veel voor.
De isolatie van het eiland kwam juist op de,
hiervoor genoemde verkeersmoeilijkheden, wel
het sterkst tot uiting. Dit werd veroorzaakt door
gebrek aan materieel en brandstof. Daardoor
waren ook de verbindingen tussen de dorpen
en Zierikzee zeer beperkt: er moest veel
gelopen worden. Het ontbrak namelijk ook aan
fiets(band)en.
Het herstel van woningen en de bouw van
noodvoorzieningen werd erg belemmerd door
het gebrek aan bouwmateriaal. Uit de restanten
van verwoeste gebouwen werd zoveel mogelijk
bruikbaar materiaal vrijgemaakt. Kozijnen en
(afgebikte) stenen werden hergebruikt bij de
bouw van noodwoningen en noodstallen. Het
tekort aan glas, om de huizen zoveel mogelijk
voor de winter wind- en waterdicht te krijgen,
werd deels gecompenseerd door het gebruik
van glas van broeikassen uit het Westland.
Van diverse kanten werd aan Schouwen-
Duiveland hulp geboden. De H.A.R.K.
(Hulpactie Rode Kruis) voorzag velen van
elders ingezamelde, tweedehands kleding,
schoeisel, huishoudelijke artikelen en meubilair.
Het VHK (Vrouwen Hulpkorps, voorloper van
de Milva) verleende hulp bij de bestrijding
van ongedierte en was bereid om diensten te
verlenen bij het vervoer van personen. Ook
vrijwilligers van buiten het eiland, zoals een
ploeg van 22 meisjes uit Waddinxveen, waren
28
Bestuur:
Edzard Gelderman, voorzitter
Joyce van Dijke-Vermeulen, secretaris
Christan Zantboer, penningmeester
Gé Berghout
Piet van Beveren
Ria Geluk
Aize Meintema
Lydia Mol-Sipman
Kees Struyk
Secretariaat:
Postbus 70 4300 AB Zierikzee
Tel: 06 292 429 45
secretariaat@stad-en-lande.nl
Dhr. L. Leeuw te Bergen op Zoom
Dhr. J. Vijgenboom te Burgh-Haamstede
Dhr. J. Ten Doesschate te Dreischor
Dhr. M.N. Smalheer te Rekem (België)
Mevr. G.D. Ruissen te Ouwerkerk
Dhr. A. de Koning te Noordgouwe
De vereniging heeft nu 633 betalende leden.
Betty Blikman (1947) woonde van 1982
t/m 2010 op Schouwen-Duiveland, waar ze
rondleidingen gaf in Zierikzee en vele andere
plaatsen. Ze was medewerker aan de rubriek
'Even omzien' in de Provinciale Zeeuwse
Courant en publiceert sindsdien over diverse
onderwerpen uit de eilandelijke geschiedenis.
Henk Dalebout (1958) is procestechnologisch
specialist bij Zeelandia. Hij werkte samen met
Wim de Vrieze en Frans Westra aan het boek
Noordwelleeen polderdorp achter de duinen
(2008). Met Sander den Haan publiceerden
zij in Nehalennia een artikel over een middel
eeuws belastingdocument van de kop van
Schouwen (2012). Sinds 2017 is hij lid van
een projectgroep van de Kloosterwelle om
een kloosterroute op Schouwen-Duiveland tot
stand te brengen. Parallel hieraan werkt hij aan
een publicatie over de kloosters op Schouwen.
Arie Damman (1941) was 40 jaar werkzaam
in het openbaar basisonderwijs in Burgh-
Haamstede. Als voorzitter van de Stichting
Westerschouwen Kultureel (tot 2009) was
hij nauw betrokken bij de expositieruimte
De Bewaerschole en de totstandkoming van
het museum De Burghse Schoole (1992).
In 3 artikelen in de Kroniek (2004, 2011 en
2014) beschreef hij de geschiedenis van het
onderwijs in Burgh.
Saskia Eggink-du Burck (1944) studeerde af
aan de HTS in Dordrecht, afdeling chemische
techniek, en werkte vervolgens een aantal jaren
in de research. Ze woont sinds 1969 op het
eiland, eerst in Zierikzee en nu in Nieuwerkerk.
Ze heeft een atelier en galeriewinkel in
Zierikzee. Zij heeft talloze exposities gehad.
Ook heeft ze verschillende jaren grafische
bijdragen geleverd aan Stad en Lande.
Jan de Jonge (1948) studeerde fysiotherapie
en acupunctuur in Utrecht en was daarna
werkzaam als fysiotherapeut in Veenendaal en
op Schouwen-Duiveland. De Jonge is auteur
van het boek Tussen de Hoge Hilleweg en
de Lage Maireweg waarin hij verhalen heeft
gebundeld van mensen die hij in de loop
van de jaren in zijn praktijk ontmoette. Hij
vrijwilligerswerk, onder andere in Kenia, voor
verschillende organisaties.
Rinus van Langeraad (1938) werd als boeren
zoon in Oosterland geboren. Na de openbare
lagere school aldaar en de middelbare
school in Zierikzee, volgde hij een opleiding
voor cultuurtechnicus. Hij werkte in diverse
functies bij het ingenieursbureau voor West
Nederland van Heidemij/Arcadis in Haarlem
en Hoofddorp. Sinds zijn pensionering in
1998 is Rinus vrijwillige medewerker bij het
Centraal Bureau voor Genealogie in Den
Haag. Daarnaast is hij correspondent van het
Gemeentearchief Schouwen-Duiveland en
actief lid van de Zêêuwse Dialect Verênigienge.
Marco van de Plasse (1950) is (tekst)
schrijver, dichter en theatermaker. Daarnaast
exposeert hij regelmatig in duo-projecten
met beeldende kunstenaars. Sinds 1990
heeft hij een eigen tekstbureau. Ook levert
hij creatieve ideeën voor het bedrijfsleven. In
2005 won hij mede als schrijver/theatermaker
de cultuurprijs "t Peerd'. Hij publiceerde
diverse (cultuurhistorische) boeken en vier
dichtbundels. Zijn boek Negentig+. Het verhaal
en gezicht van een regio was een regionale
bestseller en is in 2016 verfilmd middels zes
korte tv-documentaires.
29
In Stad&Lande nummer 152 verscheen het artikel 'Met de spoorboot mee' van Jan de Jonge.
Op pagina 20 wordt vermeld dat het draagvermogen van Spoorboot nummer 2 drieduizend
kilogram bedroeg. Naar aanleiding daarvan merkte Peter Maartense terecht op dat dit wel erg
krap was. Naar aanleiding hiervan laat De Jonge weten dat het draagvermogen van Spoorboot
nummer 2 dertigduizend kilogram bedroeg.
