ROERDOMP EET GRASPIEPER DOOR PETER MAAS
geul langs de zeedijk, nu niet langer een typische
schordijk met tot op de berm lopende schorplanten,
gedroogd zeewier, waarin busjes, plankjes en allerlei
vreemdsoortige rommel, maar een prozaïsche bazalten
glooiing. Ongeveer 120 ha beslaat de vaargeul in het
geheel, die nog tamelijk diep is en dus ook na de in
poldering zal blijven bestaan. Wijd ligt het groene
schor nu aan de overkant van de geul, het slikgra»
wuivend in de wind. Merkwaardig hoe weinig vogels
ik op deze tocht heb waargenomen. Alleen enkele
meeuwen zwenken boven het water, terwijl ik bij het
begin van mijn tocht alleen enkele oeverlopers langs
de brokkelranden van het schor heb zien scharrelen.
Dan komt bij de Nieuwe Neuzen-Polder de drukl
van de inpoldering, kranen, auto's, mensen en motor
geronk. De inpoldering is ongetwijfeld nodig, de tijd
is rijp en 1400 ha bouwland opent voor vele mensen
nieuwe perspectieven. En toch kijkt de natuurliefheb
ber, als hij de dijk afdwaalt cm via Terneuzen huistoe
te gaan, nog even om en laat zijn blik nog eens gaai
over de schorren van de Braakman, over de planten
wereld in het schaterend zonlicht en het is of de wui
ving van het slikgras in de verte een afscheidsgroc
beduidt.
Het is zondag 26 januari 1986. Ik krijg een tele
foontje van dhr.Vink uit Axel, woonachtig op
DrieschouwenHij vertelt dat hij achter zijn huis
een Roerdomp heeft gevonden en die zit nu bij hem
in de schuur. We spreken af dat ik hem s'avonds
zal komen ophalen. Daar aangekomen tref ik een mooie
vogel aan, waar zo te zien niets aan mankeert.
Waarschijnlijk is de vogel bij het vliegen tegen
een boomtak aangevlogen en daardoor wat versuft ge
raakt. Gelukkig zijn er geen verwondingen te zien.
Midden in de schuur, op de grond, heeft de Roerdomp wat uit
gebraakt. Het lijkt me wel interessant om te weten wat deze
vogel heeft gegeten en ik onderzoek het dotje slijmerig uit-
braakselHet is een klein vogeltje met spitse snavel en een
gespikkelde borst. Dit moet een graspieper zijn!
Ongetwijfeld moet de Roerdomp deze prooi bij verrassing ge
vangen hebben, want een Graspieper is natuurlijk veel snel
ler dan een Roerdomp. Het lijkt wel een variant op het ge
zegde hoe een koe een haas vangt
De Roerdomp heb ik mee naar huis genomen; ter observatie.
Maar thuis gekomen bleek deze al weer zover te zijn opge
knapt dat ik besloot, om hem meteen de volgende morgen
weer los te laten. En zo gebeurde. Maandagmorgen aan de
Spuikom te Terneuzen. Even aarzelde de Roerdomp om er van
door te "gaan. Maar dan sloeg hij zijn vleugels uit en met
een majesteuze vlucht laag over het riet ging hij er van
door
Een mooi gezicht. Tevreden kon ik vaststellen dat deze
vogel weer gezond en wel terug de natuur in kon.
Niet vergeten afspraak met de buren afzeggen, want op 5 juli wordt u
in Terneuzen verwacht voor het grote Steltkluut feest.
84