- 82 -
Eind October 1944 was De Bevrijding.
Dries was er als de kippen bij, zich te melden voor de
Royal Air Force (RAF), Vanuit Eindhoven bracht een Dakota
hem met een andere oud-Soesterberger als een der eersten
in Engeland. Daar moest men door de "zuiveringsmolen"
heen en toen naar Leicester, naar de Nederlandse afdeling
van de RAF. Men vloog met een stuk of 18 vierpersoons-
Austers, die waren omgebouwd tot 2-persoons met een reser
vetank achterin, om langere afstanden te kunnen vliegen.
Het squadron landde 17 april 1945 op Gilze-Rijen.
Direct werd men gezet aan de buitenlandse vluchten door
geheel Liest-Europa, want er was nog geen (herrezen) KLM
en men vloog met VIP's (=Very Important Persons zeer be
langrijke personen), die het liefst naast de deur op de
plaats van bestemming werden afgezet en weer werden opge
haald. Daarom landden de Austers op de ónmogelijkste
plaatsen; de oud-Soesterbergers konden dit wel: op een wei
land, een voetbalveld, een breed stuk weg. De bijnaam van
dit team was dan ook dra "Het Circus Nienhuis", zo genoemd
naar de commandant.
16 maal'had Dries een noodlanding gedaan met niet noe
menswaardige averij. Hij leek voor het geluk geboren'.
Tot die fatale 6^e december 19451
's Morgens om 7 uur startte Dries van Voorburg om een
VIP op te gaan halen in Bad Oeyenhausen, bij Detrnold.
Het weer was miserabel slecht, zó slecht, dat de VIP be
sloot, maar per trein te gaan. Toen Dries kwam aanvliegen,
kon hij dus onverrichterzake terugkeren. Het weer was nog
slechter geworden: mist en miezerige motregen; bovendien
natuurlijk vrijwel de hele dag donker.. Dries hoopte, dat er
toch wat meer zicht zou kamen, als ie maar eenmaal'uit het
bergachtige en heuvelgebied zou zijn. Maar juist het zicht
werd- steeds minder en de mist dikker. Tenslotte had hij
praktisch geen zicht meer. Opeens zag hij links en rechts
van zich de schoorstenen van het stadje Me11eSnel wat
hogerop'. Maar dit was geen vliegen meer:' het leek een
kruipen door een dikke brij van mist. En langzamer vliegen
kon niet: dan moest je naar beneden en er was NIETS
- 83 -
beneden 1
Helaas 1 Ongezien was er wel wat: een heuvel, uitloper van
het Teutoburgerwald.
Daartegen sloeg de Auster te pletter
Voor dood werd Dries uit het wrak gehaald. Men bracht
hem maar vast naar het dodenhuisje van het hospitaal van
Munster en daar ontdekte een arts pas, dat hij nog leefde:
een spiegeltje, vóór Dries1mond gehouden, besloeg (dank
zij de lage temperatuur). Hij ademde nog, dus hij leefde nogï
Maar hij was er bar aan toe. In dit Canadese ziekenhuis in
Munster constateerde men: de linkerheup verbrijzeld; rech
terdijbeen gebroken; dubbele schedelbasisfractuur en een
diepe hoofdwond boven zijn linkeroog en verder diverse
vleeswonden. Directe bloedtransfusie was noodzaak.
Na 1 maand werd hij per ambulance naar Nederland vervoerd.
Bij de grens meende men weer, dat hij dood was, weshalve op
name in het ziekenhuis te Almelo nodig was. Dries kwam er
weer zowat tot zijn positieven en toen vervoer verantwoord
bleekspoedde de. ambulance naar Den Haag, waar hij nog
6 rrfaandbn in het militaire hospitaal verbleef en waar de
nodige operaties aan armen, benen en hoofd verricht wer
den
6 juli 1946 was hij op 2 krukken weer thuis in
Nisse, waar een maand later zoon Andries geboren werd'.
Dank zij de grote wilskracht van Dries en mede dank zij
de grote inzet van 3o, zijn vrouw, heeft "de oude rot in
't vak" niet het hoofd in de schoot gelegd. Hij revalideer
de zover, dat de krukken weg konden, dat hij weer auto leer
de rijden, dat hij in een' zelfgebouwde caravan met zijn gezin
tot zelfs door Spanje kon trekkenl
Nog eenmaal heeft hij zelf gevlogen. Dit gebeurde kort na
het ontslag uit het militare hospitaal. Met een kameraad
ging hij op Ypenburg in een Tiger Moth de Tucht weer in.
Maar hij ervoer, dat hij geen kracht meer in zijn linkerbeen
over had. Toen zette hij daar een punt achter zijn actieve
carrière als vlieger, na ruim 4.000 vlieguren.
Tegelijk met het lichamelijk herstel, speelde de nare
kwestie van het pensioen. Dries was reserve-militair en
geen beroeps- toem hem de ramp van het Teutoburgerwald
