Eigenlijk al beginnend in de zestiende eeuw verschenen er, geheel anders dan de tot nu toe geschetste ontwikkelingen, een aantal elementen in het landschap die zich door hun aard en omvang moeilijk lieten schikken naar het bestaande. In het geval van forten als Den Haak en Rammekens viel dat overigens nog wel mee. Met het havenkanaal van Middelburg naar het zuidoosten, richting Nieuwland, was het al anders. In 1817 volgde een nieuw kanaal naar het noordoosten. In de jaren 1867-1873 tenslotte de aanleg van het Kanaal door Walcheren, gevolgd door de spoorlijn. Al deze elementen betekenden even zovele doorsnijdingen waarmee de vroegere eenheid deels verloren ging. Landschapsgrens door verschil in agrarisch bodemgebruik Een beeld van een landschap Een landschap bestaat niet alleen uit wat sporen in de slik. Buiten die sporen in de vorm van verkaveling, wegen, waterlopen en dijken omvat het ook nog zoiets als een verticale dimensie. En ook die is in de geschiedenis geworteld. Dan gaat het om verschijnselen als weg- en erfbeplanting, om perceelsbegroeiing en om buitenplaatsen. Het beeld van Walcheren als de tuin van Zeeland, als God's lief sten tuin is vooral op dit aspect van het landschap gebaseerd. De karakteristieke Walcherse wegbeplanting zou volgens sommigen haar oor sprong hebben in 1515 toen Karei V de moernering verbood en een alternatieve 27

Tijdschriftenbank Zeeland

Walacria | 1987 | | pagina 31