Wil 9J i Y\ tentent van De Pagter. Bij de eerste kon je melk en koeken krijgen, bij de laatste pruimen, kersen, perziken, enz. Hier en daar een badkoets met een paard ervoor, dames in lange rokken met hoeden op en soms een parasol bij zich, een enkele man en vrouw in dracht. Het baden was nog niet gemengd, „Heerenbad" en „Da- mesbad" waren strikt gescheiden. Toezicht werd gehouden door twee bad mannen, jarenlang waren dat Sinke, d'n Bruunen, en Provoost. De badvrouwen Keetje en Maatje voorzagen de baders van badpakken en handdoeken. Er stonden twee grote houten kuipen op het strand, met zeewater gevuld, waarin de badpakken en de handdoeken werden schoongespoeld om vervolgens aan een waslijn in de zon te drogen. 1 - 1V- t c >- si <U -4 k. J?'" f In 1907 werden er zo'n 40 tot 50 kamers in het dorp bijgebouwd. In datzelfde jaar werden de „Bain-mixtes" (aldus het Badnieuws) op het oude „Heerenstrand" geopend, zebrapakjes waren voorgeschreven en er bleef een voorziening voor „Dames Seules" bestaan. Ondanks de toenemende welvaart was er nog armoede in het dorpde barre tijden waren nog niet zo lang geleden. In 1900 werd de Vereeniging tot Spijsuitdeeling te Domburg opgericht met de doelstelling „voed zame spijs, benevens melk en eieren aan behoeftige zieken" te verstrekken. Tot 1914 werd de administratie verzorgd door mw. L. H. Drabbe-Boogaert, de moeder van Mies Elout-Drabbe, daarna door mw. R. Vaandrager-van de Griend, echtgenote van Domburgs toenmalige arts. 94

Tijdschriftenbank Zeeland

Walacria | 1989 | | pagina 98