Helft Zeeuwse natuur ligt onder water Onbekend maakt onbemind De provincie Zeeland heeft een oppervlakte van bijna 3.000 km2, waarvan bijna de helft uit water bestaat. De Zeeuwse onderwaterwereld is een verborgen landschap met een enorme biodiversiteit die weinig mensen zien. Sportduiker en zeefanaat Freek Titselaar uit Zierikzee geniet er telkens weer van als hij zich onder water begeeft. Staalslakken, asfalt en beton Vernietigd Helder en schoon Verschuiven Exoten genoeg Voor meer informatie: Willem de Weert Het gebrek aan kennis van en zorg over de schitterende onderwaterwereld was hem en vele anderen een doorn in het oog. In 2009 stond Titselaar aan de wieg van Stichting de Oosterschelde die als blauwe club werd opgericht. 'Onbekend maakt onbemind. We zijn onafhankelijk en geven iedereen die van het grote blauw houdt, watersporters, sportvissers, natuurliefhebbers en duikers een stem, maar op de eerste plaats de natuur onder water zelf.' Aanleiding voor de oprichting was in 2009 het ongelukkige plan van Rijkswaterstaat om de vooroevers van de Oosterschelde te verstevigen door onder de waterlijn staalslakken te storten. 'Daar kunnen zware metalen en andere schadelijke stoffen in zitten die het water verontreini gen en worden opgenomen door allerlei zeeorganismen. Daar was weinig over bekend en het was niet goed onderzocht. We hebben tot de Raad van State gestreden voor het gebruik van natuur vriendelijker materiaal en natuurherstel na het storten van het spul.' Ook kwam de stichting in het geweer tegen de vervanging van de natuurstenen dijkbekle- ding door asfalt en beton. 'Daardoor gaat een enorme hoeveel soorten planten zoals wieren en korstmossen verloren. Geen misverstand: de veiligheid van de dijken staat ook bij ons voorop. Het is meestal gebrek aan kennis van de onderwaterwereld en verkeerde zuinig heid. Ik zeg wel eens: als zeedieren zouden kunnen vliegen zouden ze net zo goed beschermd worden als vogels. Als je zulke ingrepen in de natuur op het land doet, moet er eerst een inventarisatie gedaan worden van de aanwezige flora en fauna en een nulmeting. Vervolgens moeten er maatregelen genomen worden om eventueel verlies aan biodiversiteit te compenseren: dit plantje en dat vogeltje terug. Onder water telt dat blijkbaar niet, ook niet in een Nationaal Park wat de Oosterschelde toch is. Gelukkig is er de laatste jaren, mede door toedoen van onze stichting en andere liefhebbers van de onderwaterwereld, veel verbeterd.' 10 wantij december 2021 'De Raad van State heeft in 2013 door de Provincie Zeeland verleende vergunningen voor het storten van staalslakken in de Oosterschelde vernietigd. De rechter vond weliswaar dat staalslakken gebruikt mochten worden maar stelde dat er beter onderzoek naar de oorspronkelijke natuurwaarden had moeten plaatsvinden in het Natura 2000-gebied. Daarnaast moest er herstel plaatsvinden, zodat de biodiversiteit weer terugkeert na een bestorting. In dat kader worden er nu ecoriffen van breuksteen aangelegd op de bestortingen.' De liefde voor het water heeft Titselaar niet opgedaan in zijn geboortestreek. 'Ik ben opgegroeid in Sittard (Limburg) in de jaren zestig. Van thuis mochten we niet spelen in de Geleenbeek omdat die zo vervuild was. Het schuim dreef op het water. Op onze Zeeuwse vakanties in Dishoek ontdekte ik hoe helder en schoon water ook kan zijn. Als kind ben ik schelpen gaan verzamelen om vervolgens stapje voor stapje in hun leefwereld terecht te komen. We wonen nu in Zierikzee. Mijn vrouw duikt ook. Onze favoriete duikplek is onder de Zeelandbrug.' 'Elke keer als we onder water gaan is de wereld daar anders. Ik kan een hele lijst maken van soorten die verdwenen zijn en dat is verontrustend, maar ik kan tegelijkertijd een lange lijst van nieuwe soorten maken en dat is interessant. Ik durf te stellen dat de biodiversiteit in de Oosterschelde niet achteruit gaat, maar wel enorm aan het verschuiven is. De ene keer barst het van de brokkel- sterren, de andere keer van de waaier- kokerwormen. Maar de zeekat, een inktvis die als hét icoon van de Zeeuwse onderwaterwereld wordt gezien, zie je steeds minder. Vorig jaar was er een babyboom van zeepaardjes.' Als oorzaken van de sterk wisselende biodiversiteit noemt hij klimaat verandering, overbevissing, invasieve exoten en het feit dat de Oosterschelde een zoute zeearm, zonder zoet rivier water is geworden. 'Exoten genoeg in de Oosterschelde: de Filipijnse tapijtschelp is links en rechts een concurrent van onze eigen kokkel geworden. En door de opwarming komen, net als op het land, ook in het water zuidelijke soorten deze kant op.' 'Ik heb het afgeleerd om voorspellingen over Moeder Natuur te doen: zij is zeer wispelturig, zeer veerkrachtig en kan onverwacht reageren. Ik denk dat ze moet lachen om de nietigheid van de mens. Ik hoop dat wij mensen in de toekomst mét de natuur gaan werken, in plaats van tegen. 'Building with nature' staat nog in de kinderschoenen.' www.stichtingdeoosterschelde.nl Willem de Weert is eindredacteur van Wantij. wantij december 2021 11

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2021 | | pagina 6