...de
0 @talesoftiago
Inl
4
Ts
S!
I
16
Het is 5 juli 2018 als oud-Goesenaar Laurens
Roose (43) en zijn vriendin Kitty van der Pluijm (40)
de trossen los gooien. Mét kapotte motor, zonder wc.
Het blijkt het begin van het grote loslaten.
Die compleet andere wereld blijkt
amper te beschrijven. Kitty wordt
emotioneel als ze vertelt over het
leven op de oceanen. “Het is zo
intens. Er zijn zoveel hoge pieken
Vaar je eigen kompas
Na 4,5 jaar onderweg zijn ze nu in
Nieuw-Zeeland. Voorlopig gaat de
reis nog wel verder. Met welk plan?
Laurens: “We kijken niet verder dan
een paar maanden, dat heeft geen
zin, het leven loopt toch anders.
We hebben geleerd dat je sommige
dingen moet loslaten, accepteren dat
het leven gebeurt. We maken keuzes,
en die vragen altijd een offer.
Mensen realiseren zich dat niet
altijd. Maar je kunt iedere dag weer
opnieuw kiezen. Om letterlijk je
eigen kompas te varen.”
Een dag is goed als...
Een dag aan boord is hard werken.
Ze draaien wachtdiensten van ieder
3 uur. Ook ’s nachts moet er om de
20 minuten een blik op de horizon.
Kitty: “Of er geen containerschepen
in de buurt komen.” Heel de dag
staat in het teken van varen, eten
maken, positie doorgeven, de boot
heel houden. Kitty: “Alles duurt lang.
Afwassen met een teiltje tussen je
benen op een bewegende boot.
We doen zo zuinig mogelijk met
water, dus we douchen en wassen
af met zout water. Soms heb je geen
puf om uitgebreid te koken en ben je
blij met een noedelsoepje en omelet.
Maar Laurens heeft ook een keer
bolussen gebakken. Een dag is goed
In april 2020 stranden ze - vanwege
de pandemie - in Frans Polynesië.
Laurens: “Het was de enige
eilandengroep die open bleef. De rest
van de wereld zat op slot.” Vast in
het paradijs. Ze wandelen, snorkelen
en eten er kokosnoten. “Inmiddels
schraapten we met de nagels over de
bodem van de scheepskas. Er moest
geld binnenkomen. We maakten
een online cursus ‘Acquireren voor
adviseurs’ en benaderden bedrijven
uit ons netwerk. Dat doen we nog
steeds.”
als de boot heel is, je gegeten hebt
en schoon in je bedje ligt. Als je ook
tijd hebt gehad om een boekje te
lezen en er een mooie zonsondergang
is, is het helemaal super.”
Andere manier van leven
Alle opties kwamen langs. Werken in
Hongkong, een boerderij verbouwen,
met de Landrover naar China rijden.
Toen het stel een Portugees stel met
een boot ontmoette zag Kitty: “dat
het niet zozeer om reizen ging maar
een manier van leven was, in een
compleet andere wereld. Ik zeg tegen
Laurens: ‘Wanneer gaan wij?’”
Zeven maanden later hadden ze een
boot en vertrokken ze.
“We hadden het goed voor elkaar.
Allebei zelfstandige, leuke woning
in Utrecht, fijne mensen om ons
heen, ieder jaar op vakantie
Kitty schetst het leven van voor het
grote avontuur. Laurens: “Toen bleek
dat kinderen geen onderdeel van
dat plaatje zouden uitmaken, ging
er iets kriebelen. De jaren zouden er
ieder jaar hetzelfde uitzien. Steeds
ietsje meer gepolijst. We hadden een
project nodig. Iets waar we onszelf
mee zouden ontwikkelen.”
maar ook diepe dalen. Het ene
moment is het heel vijandig, het
volgende moment super vredig.
Je ziet alleen maar blauw, je hoort
van mijlenver een verandering
van het golfpatroon aankomen.”
De aanvaring met een walvis
zagen ze niet aankomen. Laurens:
“Waarschijnlijk was het een slapende
walvis. Het is gelukkig goed
afgelopen, maar daar kan een boot
van zinken.”
ïkV
•jsp?* Vil
i
I H
tekst: Linda van Dijke foto’s: Laurens en Kitty
Scheldestromen winter 2022
wereld
rond te zeilen?
Scheldestromen winter 2022 17
