"Van Zoutelande naar Vlissingen heeft men omtrent twee uren lang, hooge en zwaare Duinen; doch die op sommige plaatsen mede al smal beginnen te worden, en met eenige Paal- wercken, zoo Hoofden als Staketten, aan Dis hoek en de Vijgheeter beginnen voorzien te worden." Sinds de Napoleontische oorlogen is de Vijghe- ter, militair gezien, steeds minder belangrijk geworden (Toch was er tot een aantal jaren geleden nog een marine-uitkijkpost op de duin top). Onder het trefwoord "De Vijgeter" schrijft Van der Aa in het "Aardrijkskundig Woorden boek der Nederlanden", (1848): "voormalig wachthuis en vuurbaak aan de Zuid-West kust van het eiland Walcheren, op de duinen tegen de Westerschelde 3/4 u. N.W. van Vlissingen gem. en '/2 u- Z.Z.W. van Kou- dekerke. In 1809, bij de landing der Engelsen was hier eenen gewapende batterij". Vanaf het einde van de 19e eeuw waren de duinen hier afgezet voor waterwinning voor de drinkwatervoorziening. Het zal tot ongeveer 1920 duren, voordat er een openbaar duinpad naar zee over de Vijgheter gelegd werd. Op de boerderij, gelegen onderaan de duinovergang (oudere Walchenaren herinneren die zich nog wel), begon men limonade en snoep te verkopen. Op het erf werd ruimte gemaakt voor een fietsenstalling. Zeer welkom was de aansluiting op de drinkwaterleiding, zodat men daar gratis water kon tappen. Deze boerderij is bij de bevrij ding van Walcheren verwoest. "Tegenwoordigen Staat der Provincie van Zee land". Deel II. Het oude buurtschap De eerste indicatie dat er mensen in het oude fort woonden, kwam ik in het begrafenisboek van de Hervormde Gemeente in Koudekerke tegen. "1705, 27 maarti, is begraven Cornelia Willems van 't fort de Vijgheter". Volgens de lidmatenregisters was zij er al op 3 de cember 1672 van Westcapelle komen wonen. Meer informatie verschaft de "Acta ofte handelingen van de Consistoria van Coudekercke". "Den 4 maert 1713 Willemijntie huijsvrou van Corn. Dane af te 14 seggen om dat sij Matie Josias sonder reden heeft geslagen, alleen maar om dat genoemde Matie het geleende geit had ingevordert, en tegen broeder Sijmon Janssens vrou sou gesegt hebben: Wat duivels volk woont daer op de fijgeter: welk laeste nogtans leugenagtig is bevonden". Deze Willemijntie was al in 1711 voor haar "kijvagie" berispt! De lidmatenregisters melden dat Simon Janssen op 3 juni 1684 en Maatje Josias op 3 maart 1700 hier woonden. Op de tekeningen van Herman Saftleven zien wij mensen op het strand en een vrouw en een kind bij een houten trap, die tegen de over blijfselen van een ronde toren van het oude fort is aangebracht. Een stenen wachthuis is ge bouwd binnen de muren van het verdwenen fort. De bezoldigde schutters in de Westwate ring zijn voor het eerst met naam en diensttijd in 1525 geregistreerd. Mogelijk is het fort in dat jaar in gebruik genomen, hoewel het nog niet op het panorama van Walcheren staat, dat in 1550 door Anton van den Wijngaerde getekend is. In 1574 is de rechtspraak in criminele zaken over gegaan naar de lage heerlijkheden en het Ge recht van Vlissingen stond op korte afstand van het fort. Namen die nog in die buurt bestaan, zoals Galgeweg, Galgewei en voor de kust Galgeput, zullen misschien een geladen bete kenis gehad hebben voor de omwonenden. Zou de knielende figuur, getekend door Herman Saftleven soms iets met de ligging van de Galge wei te maken hebben? Vijgheter en Vischeter Omdat verscheidene Walcherse ambachten naar een persoonsnaam genoemd zijn, overwoog ik de mogelijkheid, dat het gebied in kwestie eens tot de ridderlijke familie Vijgh uit Tiel behoor de. Het kasteel "De Waardenburg" bij Zalt- bommel was het stamslot van het geslacht Vijgh en tot voor kort eigendom van mevrouw Th. J. Fentener van Vlissingen-Goelst Meijer. Maar behalve de combinatie van de namen "Vijgh" en "Van Vlissingen", duidde niets op vroegere be trekkingen tussen het geslacht Vijgh en Walche ren. Een etymologisch onderzoek deed heel wat meer stof opwaaien. De schrijfwijze Vischeter komt zelden voor op de oudste kaarten van Walcheren. In onze eeuw werd gezegd, dat deze spelling uit een paleografische vergissing was ontstaan, namelijk de ij zou voor een is gelezen

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1995 | | pagina 16