T HOF MALDEGEM; VERDWENEN ZOALS ZOVELE daar de plaats, door hem uitgekozen voor zijn bad, bekend staat als zeer gevaarlijk voor baders. Familieleden van Thomas, bijgenaamd de onge- loovige, opperden twijfel aan de waarheid van het in ons nummer van Dinsdag opgenomen verhaal omtrent een Engelsch heer, die Zondag, te Vrouwepolder een bad nemende, niet meer aan den wal kon komen en toen naar de kust van Noord-Beveland zwom. Wij hebben, ofschoon wij onzen berichtgever ten volle vertrouwen, hem toch nog eenige nadere inlichtingen gevraagd. Hij meldt ons nu dat de zaak ernstiger was dan ze eerst leek en de man, nadat hij te water was gegaan van wege den stroom, het was eb, niet meer aan den wal kon komen en daarom naar de overzijde zwom. Hij heeft toen meer dan drie uuw moeten worstelen om zijn leven, vóór het hem gelukte de punt van de Onrustplaats te bereiken en daar, eveneens met veel moeite en gevaar, te landen. De zwemmer is er goed afgekomen en was slechts een paar dagen ongesteld wegens over dadige werking van het hart. De Middelburgsche Courant, 9 en 11 augustus 1904. J.H. Midavaine Inleiding. Waarom een onderzoek naar een hofstede die reeds lang verdwenen is en waarvan bijna nie mand meer weet dat hij heeft bestaan? Ik kwam hierop toen ik tijdens mijn stam boomonderzoek op een inventaris van een boe del stuitte, die was opgemaakt na het overlijden van een verre voorouder. Dan begin je je af te vragen waar de hofstede precies heeft gestaan en óf hij belangrijk was voor de omgeving. Een archief kan onderzoeks materiaal leveren zoals: akten, kaarten e.d. waardoor je steeds nieuwsgieriger wordt. Zijn de voorouders eigenaar geweest, of niet en zo ja, voor hoevéél werd de hofstede gekocht en wanneer? Als je zo bezig bent ga je steeds verder terug in de tijd tot voor de stichting en zie je hoe een perceel grond van eigenaar naar eigenaar over geschreven wordt en dan is daar immers een hofstede. Jammer genoeg zullen we nooit te weten komen waarom juist daar werd gebouwd en wat de beweegredenen zijn geweest. Was het omdat het "in" was een hofstede op het land te bezitten, of was het alleen maar een geldbelegging? We zien ook dat - tengevolge van maatschap pelijke ontwikkelingen - hofsteden meer in handen komen van "gewone" mensen. Boeren die op de hofstede wonen en werken. Ook zij zullen van bijvoorbeeld economische achteruitgang last hebben gehad, maar waren gewend om zuinig te leven. Met hun zelf verbouwde landbouwgewassen en vee waren ze in staat om zonder veel geld uit te geven te overleven. Zij konden soms zelfs nog leveren aan de burgers in de stad en verschaften werk aan knechten en meiden, hoewel dat werk mees tal niet goed betaald werd. Bij de eigenaren/bewoners van de hofstede heb ik alleen de, in de desbetreffende akten, vermelde bestuursfunkties genoteerd. Uiteraard is er over sommige personen meer te schrijven, maar dat valt buiten het bestek van dit verhaal. Stichting, ligging en grootte Het is moeilijk na te gaan wanneer 't hof "Maldegem" gebouwd is. In het Vergaarboek van de polder Walcheren*, Het voormalig eiland Walcheren is waterstaatkundig één grote polder met een bestuur. In 1511 begon men met de registratie van grondeigenaren. Dit om belastingen te kunnen heffen ten behoeve van het onderhoud van dijken, waterlopen e.d. De polder Walcheren is verdeeld in vier wateringen, genoemd naar de vier windstreken. Elke watering bestaat uit een aantal blokken, die vernoemd zijn naar onder andere: een eigenaar, een gebouw. Een blok is weer verdeeld in genummerde percelen. Er wordt nauwkeurig bijgehouden of percelen van eigenaar veranderen. De nieuwe eigenaar wordt bijgeschreven onder andere in een zogenaamd Vergaarboek, waar per watering de blokken met perceelnummers in staan vermeld. 29

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1995 | | pagina 31