Tegen de noordgevel van de kerk verrees een koeienstal. Later zag men kans over een radiodistributiekabel een telefoonver binding te krijgen met Middelburg, welis waar met één aansluiting. Vaart naar Middelburg In het begin van de inundatie in oktober 1944 waren er maar een paar kano's. Dat was toch beter dan niets, want hiermee kon men naar Middelburg varen, onder andere om medicijnen te halen. Aan het eind van de maand waren de eer ste vlotten gebouwd. Ook kwamen er steeds meer sloepen, en de eerste buiten boordmotoren verschenen. Ongelukkiger wijs nam een groep Duitsers die rond 1 november vanuit Vlissingen op hun vlucht naar Middelburg het dorp binnenkwam, bijna al het varend materiaal mee. Het was geheel onduidelijk wie het gezag in handen had. Zo hadden wij in de schoenmakerswerkplaats veertien Duitsers 'geïnterneerd'. En hoeveel had de bezetter nog te vertellen in Middelburg? Er was ook een Duitse Rode Kruis-zuster. Zij was niet geïnterneerd. Nu werd het vol gende verzonnen. De zuster zou naar Mid delburg worden gevaren. Daar zou zij bij het Duitse hoofdkwartier op de Dam aan kloppen en vragen om schriftelijke toe Aanlegsteiger ter hoogte van het vroegere Hotel Walcheren, met links de woning Prinses Beatrixlaan 2, in het midden de zvoningen Lange Weegje 39 en 40 en rechts de woning Middelburgsestraat 57. (Coll. Roose) stemming om de boten die in Middelburg lagen, terug te varen naar Koudekerke. Verder zou ze, als vertegenwoordigster van het Rode Kruis, vragen om eten voor de gevangenen. Toen we op de heenweg door 't Zand peddelden, een watervlakte met af en toe nog wat granaatvuur, zuchtte de zuster diep en zei: "Die arme, arme Leute." Op het hoofdkwartier heerste wanorde, het einde was in zicht. Velen waren niet geheel nuchter. Toch lukte de missie wonderwel. We kregen een Schein en, merkwaardig genoeg, enkele tientallen tweeliterblikken met vlees en ander voedsel, geknoopt in twee lakens. Dat was voor hun gevangen kameraden. Ik nam hartelijk afscheid van het zustertje, koos als een van de eersten een sloep uit en bond de kano erachter. Vaart naar Zoutelande Begin november was wel duidelijk dat de geallieerden het bij de duinen en met name in Zoutelande voor het zeggen had den. Op 5 november besloten we de in

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2001 | | pagina 7