24 Jaarlijks was er in Middelburg een grote paardenmarkt. Traditiegetrouw vond er dan een verloting plaats waarvoor veel loten werden verkocht. De hoofdprijs was een huifkar en wie het geluk had zo'n huifkar te winnen was natuurlijk in z'n nopjes. Alle aanwezigen op de paardenmarkt vroegen elkaar: wie heeft 'm? We weten sledhta keel weinig at van heb ontstaan Gtlde on t w i kkei infi vanaleze wade-na. Xeraeh11 lende bi oltotheken zijn pjeezjd t rriaar allen wisten w/einig oj niets kiervdh te vent ellen. De tpeibe-h benusten d die olefciici van deze "Wadens Lebben ee leeFd. leei Jan Wisse's verantwoording op het eerste blad van zijn scriptie. Op de veren In 1875 namen de boeren voor het eerst verewagens in gebruik. Dat gebeurde on der zekere druk, want het volgende had zich voorgedaan. Een boer uit mijn eigen dorp, Koudekerke, reed op een donderdag marktwaarts. Hij reed in een "statige draf" door de Langeviele en overtrad daarmee de wet. In de straten van de stad mocht namelijk niet gedraafd worden met rijtuigen zonder veren. De boer kreeg een proces verbaal. Zijn collega's hoorden het nieuwtje natuur lijk meteen op de markt of onder het genot van een borreltje in café De Eendracht. De kwestie werd uitvoerig besproken. De ge- verbaliseerde Koudekerkenaar nam zich voor dat ze hem dit niet meer zouden leve ren. Dat het hem ernst was bleek uit het feit dat hij zijn wagen direct naar de smid bracht. Op de eerstvolgende marktdag reed hij, met fonkelnieuwe veren onder zijn wagen, opnieuw in een statige draf door de stad. Hij maakte zelfs een paar rondjes om Foto Mieke Meijer. de markt, tot grote hilariteit van de omstan ders. Velen volgden zijn voorbeeld. Vrome boe ren hadden aanvankelijk nog bezwaren tegen deze nieuwlichterij, maar toen het verzet eenmaal was geluwd, konden overal de sierlijke verewagens met hun heldere kleuren - vuurrode wielen, blauwe onder stellen en groen gelakte bakken met daar op witte huiven - op de Walcherse dreven worden bewonderd. Wagenmaker Als de wagenmaker van een boer de op dracht kreeg om een huifkar te maken deed hij alles zelf, behalve het ijzerwerk.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2021 | | pagina 26