27
tweede manier zijn de namen in een lau
werkrans vervat. Deze huif is hier naar
verhouding te laag en te plomp. Let op het
specifieke ruitje.
Het einde
Aan alles komt een einde. Ook de verewa
gens raakten uit de tijd. Het werd steeds
minder noodzakelijk voor het boerenpaar
om iedere donderdag tussen negen en elf
met hun zuivelproducten naar de markt te
rijden. Daarvoor zijn vier oorzaken op te
noemen.
De eerste was de kentering in de boter- en
eiermarkt van omstreeks 1930. Door de
komst van de melkfabriek was het zelf
karnen voorbij. De melkfabriek haalde de
melk en de eieren van veel boeren op en
als gevolg hiervan gingen minder boeren
naar de markt.
De tweede oorzaak vormden de nieuwe
winkels in de dorpen. Voordien ging men
niet alleen naar Middelburg om de eigen
De door Jan Roose gerestaureerde verewagen.
De wagen nam deel aan de manifestatie in 1954
ter gelegenheid van het bezoek van de koninklij
ke familie aan Walcheren. Jan Roose's grootva
der, van wie hij de wagen heeft gekregen, han
teert de teugels. Staand: Izaak Jobse, getrouwd
met Riene Goedhart (uit Ritthem). De jeugd
voorin: een zoontje van dominee Van Dijl en
Piet Roose junior, jongste broer van Jan. Ach
terin: de dames Jobse en Roose-Wielemaker
(moeder van Jan) en Willem Roose. (coll. Jan
Wisse)
producten aan de man te brengen, maar
ook om boodschappen te doen. Wat de
boeren nodig hadden werd op de donder
dag in Middelburg gekocht, want er waren
bijna geen winkels in de dorpen. Met de
komst van nieuwe winkels verminderde de
afhankelijkheid van Middelburg en daar
mee ook het aantal huifkarren.
De derde oorzaak was de opkomst van de
fiets. Voor een boodschap hoefde men niet
