Reacties 42 nieuws werd. De goudstukken kwamen van overal uit Europa, een aantal zelfs uit Marokko. Doorgaans werden kostbaarhe den verstopt in geval van oorlogsdreiging. Tussen 1574 en 1622 (jaar van de sluit- munt) zijn er op Walcheren echter geen oorlogshandelingen geweest. In de Repu bliek der Zeven Verenigde Nederlanden was er geen prettiger en veiliger eiland dan Walcheren. Jan Janszoon bleef ook na zijn verblijf op Walcheren het zeeroversleven trouw. Te ruggaan naar Nederland was niet nodig: zijn bedrijf floreerde van IJsland tot Afrika en in Salé had hij de liefde gevonden. Toen hij zevenentwintig jaar later in 1650 in Ma rokko als rijk en aanzienlijk man stierf was hij Serooskerke allang vergeten. Tiny Polderman Abdelkader Benali, Reizigers van een nieuwe tijd. Jan Janszoon, een Nederland se piraat in Marokkaanse dienst. 64 blz., paperback. Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam 2020. ISBN 978-90-295-4144 9, 3,99. Zie ook: Peter Blom, 'Wie verborg de goud schat van Serooskerke?' in: De Wete, jrg. 22, nr. 3 (juli 1993), pp. 13-14. Kijkkastjes en knipsels Naar aanleiding van de rubriek 'Walcherse Weelde' in de oktober-Wete stuurde Jan van Maldegem uit Luttelgeest ons een prachtige foto van de gedenkkast van zijn grootouders uit 1923. De kast hangt bij een familielid op Walcheren en wordt daar de kaartenkast genoemd. Hij is wel heel wat groter dan de kijkkastjes die Leo Faase beschreef: ongeveer 120 cm hoog, 80 cm breed en 20 centimeter diep. De kast heeft de tand des tijds aardig door staan. Jan herinnert zich de bezoeken aan zijn opa in het verre Zoutelande als kleine jongen. De kast hing in de woonkamer en een paar figuurtjes waren omgevallen. Onlangs deed Jan met zijn vader - die in Marknesse woont - een "dagje Zeeland", waarbij natuurlijk ook de kaartenkast weer eens moest worden bewonderd. De omge vallen figuurtjes bleken intussen rechtge zet. Jan vraagt zich nu wel het een en ander af. "Waren de afbeeldingen in de gedenkkast - zoals een poort, een koets, een zwaan - echt de kaarten die aan het bruidspaar verstuurd werden? Dan moeten ze toch gepast hebben in een soort tafereel dat van tevoren uitgedacht was. Wie koos dan dat tafereel uit? Waren dat de bruiloftsgas ten, of hadden de jonggehuwden dat al gedaan? Of was er iemand die van de 'gewone' kaarten die waren ontvangen, afbeeldingen uitknipte en de gedenkkast samenstelde in samenspraak met het bruidspaar?" Leo Faase laat ons weten dat er een ver volg komt op zijn verhaal over kijkkastjes en knipsels, waarschijnlijk in De Wete van april 2021. Daarbij zullen de vragen van Jan van Maldegem worden 'meegenomen'. Zaterdag 10 april moet dat nummer van De Wete bij de HKW-leden in de bus ko men. Van Maldegem senior is HKW-lid,

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2021 | | pagina 44