22
gebruik te maken van de begraafplaats.
Per begrafenis moest er een gulden wor
den betaald.
Van 1911 tot 1944 worden er elf mensen
begraven, te weten drie kinderen en acht
volwassenen. Van bijna alle volwassenen
lagen er al familieleden op het kerkhof
begraven. Opvallend is dat de meerderheid
De graven van de vanaf 1928 begraven
personen zijn nog zichtbaar. Dat wil echter
niet zeggen dat de plaats van het gedenk
teken overeenkomt met de plaats van het
werkelijke graf. In een brief van 2 decem
ber 1959 van de gemeente Grijpskerke
aan eigenaar Robert Hoegen wordt het
volgende opgemerkt. "Zo spoedig mogelijk
zal ik trachten met daar bekende personen
de nog aanwezige grafheuvels te identifi
ceren, waarna deze weer opnieuw gemerkt
kunnen worden. Door en tengevolge van
de inundatie van Walcheren zijn de houten
grafpaaltjes alle verdwenen."5 Op foto's is
te zien dat de bordjes voor de kapel anders
zijn geplaatst dan dat nu het geval is.6 In
1932 was de plek niet vrij toegankelijk,
want uit de Middelburgsche Courant van 7
oktober van dat jaar blijkt dat wie de plek
wilde bezoeken, een sleutel kon afhalen bij
een hofstede in de buurt. Verder staat er:
Het kerkhof en de kapel van Hoogelande vanuit
het westen. (wikimedia, Rijksdienst voor het
Cultureel Erfgoed)
van de begrafenissen 's zomers in Hooge-
lande en niet in Grijpskerke plaatsvindt.
Blijkbaar was het meer gemeengoed ge
worden dat wie in Hoogelande woonde,
daar ook begraven werd. Dat bijvoorbeeld
de in augustus 1944 in een ziekenhuis te
Rotterdam overleden Cornelia Jongepier in
Hoogelande een laatste rustplaats kreeg,
zal een bewuste keuze zijn geweest.
