36
la©
I.' LiT.V'jjLx v5T» I
U H'A!J.L it Dl. A pil
"Het is een heel leuk bezit." Of de collectie
intussen wel verhuisd is, weten we niet,
maar het is zeker zo dat het Museum De
Bevelanden een mooie collectie uittrekkers
bezit. Dat geldt ook voor Het Warenhuis,
Museum Land van Axel, dat een collectie
bezit van een paar honderd exemplaren en
een deel daarvan (dertig a veertig) perma
nent exposeert. De uittrekkers werden
verzonden ter gelegenheid van een ver-
Monumentale felicitatiekaart, ingevouwen.
(foto Ida Doorenweerd)
jaardag (meestal een kroonjaar), soms een
geboorte, vaak betreft het een nieuwjaars
wens, maar meestal een huwelijk. Het mu
seum beschikt over een grote verzameling
van één echtpaar uit Zaamslag, een deel
verstuurd ter gelegenheid van hun verlo
ving, een ander deel van hun huwelijk.
Onderzoek naar de afzenders liet zien dat
sprake was van een onverwachts ruime
geografische spreiding, maar ook een rui
me sociaal-maatschappelijke spreiding.
Conservator Piet de Blaeij noemt dat op
merkelijk, ook al was Zaamslag niet het
armste deel van Zeeland. Niet alleen be
middelde boerenfamilies verstuurden dit
soort dure kaarten, maar ook gemeen
teambtenaren, middenstanders en gelet op
het handschrift gaat het vermoedelijk ook
om zeer eenvoudige afzenders. De Blaeij
liet ons weten dat de felicitatiekaarten die
aan het eind van de negentiende en het
eerste kwart van de twintigste eeuw in
Zeeuws-Vlaanderen populair waren, vaak
van Franse en Belgische uitgevers kwa
men. Of dat ook voor de uittrekkers geldt,
is hem onbekend. Daar zal nog naar wor
den gekeken ten behoeve van een ten
toonstelling in 2022. Ook De Blaeij wijst
erop dat een groot deel van de ooit verzon
den uittrekkers 'gekannibaliseerd' werd
door de ontvangers om er poëzieplaatjes
uit te knippen. Het contact met de Bevelan-
den en het Land van Axel leert ons in ieder
geval dat de huwelijkskasten in die contrei
en niet voorkwamen. Nooit van gehoord
zelfs.
Walcheren
Een tweede PZC-artikel gaat specifiek over
de huwelijkskasten en werd in 2002 ge
schreven door Carla van de Merbel.4 Ze
schrijft: "Er is maar weinig bekend over
