ledereen zijn eigen kap,..
Op bovenstaande foto staan drie particuliere woningen die, naast elkaar, zo'n zes jaar
geleden, in de Middelburgse nieuwbouwwijk Prooijenspark gebouwd zijn. De woning
links lijkt geïnspireerd door een 'traditionele' Zeeuwse polderwoning, de woning
rechts op een Brabantse boerenhoeve. De woning in het midden lijkt, mede gelet op
haar introverte karakter, enige Japanse invloed te hebben ondergaan. De drie wonin
gen, vrijwel gelijktijdig gebouwd in een Middelburgse woonwijk, drukken heel sterk
de individuele smaak van hun opdrachtgever uit. Wat zegt dit over het begrip identi
teit? Wat zegt dit over de culturele opvattingen van deze tijd? Is deze toepassing van
individualiteit een verworvenheid, of een illustratie van de teloorgang van een
gemeenschappelijk gedragen regionale opvatting over architectuur?
Drie woningen
in Prooijenspark,
Middelburg,
Oorspronkelijk (links) en
'retro'(rechts): life-style
bepaalt grotendeels het
aanzicht van onze nieuwe
wijken (Collage: RDH ste
denbouwkundigen 2004).
hierbij zijn taal. bouwkunst, geschiedenis et cetera. Bekende voorbeelden zijn Noord-
Italië, het Spaanse Catalonië en Baskenland, het Duitse Beieren, Friesland. Ook in
Zeeland zijn steeds meer geluiden te horen die pleiten voor erkenning van de eigen
dialecten en het behoud van regionale identiteit in bijvoorbeeld architectuur. In ver
enigingsverband wordt door onder andere het Zeeuwse Gezicht, Stad en Lande, de
Zeeuwse Milieufederatie, Schoon Genoeg gepleit voor het behoud van het karakteri
stieke Zeeuwse landschap, wat hieronder dan ook verstaan moge worden.
Het is in eerdere Zeelandboeken al geconstateerd:
wonen maakt steeds meer deel uit van een door mensen
gekozen life-style. De laatste jaren zien we steeds vaker
dat bij de ontwikkeling van woonwijken gepoogd wordt
een beeldmerk, een imago, aan een wijk te verbinden.
Kattenbroek is er een goed voorbeeld van. Grappig hier
bij te constateren is dat, juist als tegenreactie op het toe
nemende individualisme, de laatste jaren steeds vaker
teruggegrepen wordt op 'retro' architectuurbeelden die
passen bij een vals geromantiseerd beeld van de burger
lijke, vooroorlogse samenleving uit de jaren '30.
Maar hoe zat het vroeger eigenlijk met die identiteit?
Hebben landen en volkeren elkaar niet altijd al cultureel
beïnvloed? Is datgene wat we nu constateren niet
gewoon een voortzetting van datgene wat altijd al plaats
vond? Architectuur en stedenbouw kennen een geschie
denis van vele duizenden jaren en dankzij voortgeschreden technieken op het gebied
van archeologie hebben we een vrij precies beeld van hoe onze verre voorvaderen
127
