Boerenbloed
Van boerenknecht tot directeur
licht, de luchten. Het Goese havenkanaal, dat het bezit in twee ongelijke stukken
snijdt. De boomsingels, die het landschap diepte geven. De vergezichten vanaf de
zeedijk over het water van de Oosterschelde naar de overkant met de Sint Lievens-
toren van Zierikzee als herkenningspunt, de blik geleid door de strakke lijn van de
Zeelandbrug; of over land met de televisietoren als baken in de horizon. De wisselin
gen van morgens, middagen en avonden. De dynamiek van de seizoenen. Ja, Jan Paul
van Hoven houdt van dit land.
Boerenbloed heeft hij van zijn grootvader, boer onder Woudrichem. Zijn vader trok
naar Gorkurn, waar hij in dienst trad bij het Arbeidsbureau van Sociale Zaken.
Dertiger jaren. Crisistijd. "Het sociale aspect is er bij mij met de paplepel ingegoten.
Ook oog hebben voor de belangen van werknemers". Later werkte zijn vader bij het
Ministerie van Landbouw in de al voor de Tweede Wereldoorlog opgerichte Dienst
Voedselvoorziening. Na de watersnood als zodanig in Zeeland. Werd vervolgens
directeur-rentmeester van de polder Jannezand. een particulier landbouwbedrijf van
450 hectare in de Biesbosch en, tegelijkertijd, landbouwkundige bij de CSM-suiker-
fabriek Wittouck in Breda. In die stad bracht Jan Paul (1951) een groot deel van zijn
jeugd door. Middelbare landbouwschool in Dordrecht. Voor 'Wageningen' achtte hij
7.ichzelf niet exact genoeg. Een onderschatting. Hij heeft zijn formaat inmiddels in
de praktijk bewezen. Een gedreven man, iemand die voor de troepen uitloopt - maar
niet al te ver, je moet het contact niet verliezen -, die overtuigend anderen inspireert.
Niet alleen in de Wilhelminapolder. Hij committeert politieke en belangenorganisa
ties, hij paait ministers, hij presenteert zich op internationale congressen, hij kent
topambtenaren, kortom hij heeft een geweldig netwerk en dat gebruikt hij om in een
vroeg stadium van politieke besluitvorming duidelijk aan te geven in welke richting
de ontwikkeling volgens hem zou moeten gaan. Hij speelt in op de mogelijkheden
voor de vernieuwing van de Nederlandse, misschien wel van de Europese landbouw
voor de wereldmarkt. Een groeiende markt. "Als straks een deel van al die Chinezen
meer willen dan alleen eten uit hun eigen keuken..." En hij zorgt ervoor dat anderen
weten wat de Wilhelminapolder doet. Stelt het bedrijf open voor anderen, of organi
seert zelf een internationale conferentie op 'zijn' bedrijf, zoals laatst nog. 10 - 13 juni.
Toen kwamen er op zijn uitnodiging rond vijftig leden van de European Arable
Farmers Club naar Zeeland. Een stevige conferentie in Hotel Goes en in het
Wilhelminahuis. excursies naar zes Zeeuwse bedrijven, waaronder de eigen
Wilhelminapolder en ook nog leisure, zoals een gezamenlijke barbecue en een boot
tocht over de Westerschelde. Ook een vorm van netwerken! Jan Paul is er goed in.
Jannezand werd zijn eerste agrarische bestemming. Begon daar in 1976 als boeren
knecht. Hij was een van de toen 15 werknemers. Klom op tot voorman, bedrijfsleider,
directeur (1982). Toen hij in 2000 Jannezand verliet was er nog maar drie man perso
neel over. Daarvan was hij er één. Toen was hij inmiddels ook al vier jaar lang direc
teur van de Wilhelminapolder. hier de eerste directeur, die in de praktijk heeft gewerkt.
10
