S S I N G E
horeca kunnen niet ontbreken. Bovenal moet dit gebied een innovatieve ontmoetings
plaats herbergen, waar ondernemers, bestuurders, lectoren, docenten, studenten, amb
tenaren elkaar kunnen tegenkomen, elkaar bevruchten met goede ideeën, waar ze
kunnen netwerken, waar ze inspiratie opdoen.
Een paar slimme ideeën vormen het stramien, waaraan een viertal realisatiemodellen
zijn gekoppeld. Die ideeën zijn het vanaf de Oude Veerhavenweg recht doortrekken
van de Prins Hendrikweg naar de Buitenhaven en het station terugplaatsen tot achter
die weg. Voorts gaat het om het creëren van groenstroken, zichtlijnen naar de
Sardijntoren en de St. Jacobskerk, het maken van pleinen en het architectonisch
creatief benutten van de pieren. De contouren liggen er. De spelers in het spel zijn
enthousiast. Zo laat Jan Bart Mandos, de voorzitter van het college van bestuur van
de Hogeschool Zeeland er zich lovend over uit. Wat hem betreft kan het niet snel
genoeg gebeuren. Dit gebied moet heel snel opgewaardeerd worden tot een internatio
naal aansprekend stadsdeel, waarin geen plaats is voor de rommelige bebouwing van
tal van kleinere, oudere bedrijfsloodsen en loodsjes. Dat proces van verplaatsing van
die ondernemingen is al in gang gezet. Hoe snel alles gerealiseerd kan worden is niet
alleen een kwestie van goede wil. Het moet ook politiek de hoogste prioriteit hebben.
Lenie Poppe is als wethouder ook voor deze Kenniswerf politiek verantwoordelijk en
beseft maar al te goed dat haast geboden is. Ook zij is positief over de ideeën, die nu
op tafel liggen. Er moeten keuzes gemaakt worden. Dat vraagt tijd. Maar in een tijd
dat alles steeds sneller gaat is vertraging funest.
Wanneer de uitvoering begint is voor Wytze Patijn een mindere zorg. Hij ziet de
mogelijkheden. Een terrein aan de rand van de stad, goed ontsloten. Prachtige randen
met pieren in de haven en een groene boulevard langs het kanaal. "De bijzonderheden
van dit gebied moetje goed uitbuiten", zegt hij. "Een samenhang van onderwijs,
145
