Oude patronen JAN BART MANDOS in de oppositie vrienden gemaakt. Dat kwam me goed uit als wethouder. Vooral de PvdA. traditioneel de stadsvemieuwingspartij, stond, zeker waar het om huisvesting ging, aan mijn kant." Hoe is Jan Bart Mandos als echtgenoot? Antwoord: "Te weinig thuis." De ster van de jonge politicus is rijzend en in 1986 is hij zelfs lijsttrekker en weder om wethouder. De VVD was in het college ingeleverd voor Groen Links. Jan Bart had er zijn handen vol aan. Maar hij had ook een andere ambitie: richting Tweede Kamer. "Dat wilde ik ook wel eens meemaken". Maar het CDA, toen onder leiding van Piet Bukman, vond dat Jan Bart in Delft moest blijven. Ook omdat Mandos over het algemeen niet als een makkelijke, meegaande man werd gezien. "Tja, maar dat is ook de eigenschap waarmee ik goede zaken van de grond heb gekregen. Gewoon door door te zetten en vol te houden. Bijvoorbeeld Ikea in Delft. De provincie wilde Ikea op een andere locatie en zeker niet in Delft." Jan Bart hield vol en nog dagelijks kunnen we zijn gelijk aanschouwen: dikke rijen klanten voor de vestiging in Delft. Nog een periode als wethouder vond de politicus eind 1989 wat veel van het goede. Hij wilde eigenlijk wel eens iets anders. De weg naar de Tweede Kamer lag niet voor hem open. Wel die van burgemeester. Hij liet de partij weten dat hij wel 'in' was voor een positie als burgervader. Het ging een keer fout: het bericht lekte uit. Mandos was oprecht blij toen Borsele aan hem werd voorgesteld. "Ik nam natuurlijk met dat burgemeesterschap het risico dat ik ergens terecht zou komen waar ik niets zou kunnen of mogen doen. Maar je moet ook een beetje geluk hebben in het leven; ik werd gevraagd voor Borsele. Toen ik daar kwam was er een behoorlijke crisis. Problemen met de Covra. het tracé naai de Westerscheldetunnel. een verouderd ambtelijk apparaat en een achterhaalde bestuurscultuur. Maar het klikte direct met ambtenaren en raad." Hoe is Jan Bart Mandos als manager? Antwoord: "Improviserend, moti verend." I

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2004 | | pagina 154