DE WILHELMINAPOLDER Het wordt donker. Tijd om terug te keren. De boomrijen steken als donkere coulis sen tegen de schemerende avondlucht. Een zacht waas van nevel boven de akkers. De laatste kilometers licht Jan Paul toe dat de Europese subsidies toch eigenlijk op de schop moeten. Niet aan gewassen gebonden, maar per hectare toegekend, pleit hij. Dat er met de Europese landbouwsubsidies iets staat te gebeuren, is zeker. Hoe het uitpakt? De Wilhelminapolder zal door het afschaffen van de subsidie op suiker bietenteelt ook een flinke klap krijgen. "Er wordt geld van de landbouw weggehaald en dan moet je maar zien hoe je dat oplost", zegt Jan Paul. Toch zal de Wilhelmina polder er niet kapot door gaan maar in het zoeken naar alternatieven leidend model blijven staan voor moderne agrarische ondernemingen in Europa. Ook als er helemaal geen subsidies meer zouden zijn, maar dat is nergens in de wereld het geval en zal ook in Europa niet kunnen. Al was het alleen al, omdat we gezamenlijk iets over moeten hebben voor het landschappelijke karakter van de agrarische ruimte. Al was het alleen maar. omdat ook schoonheid een prijs heeft. Foto: Jeroen Verschoore 23

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2004 | | pagina 25