Bos
LANDGOED HOOG
DUIN
Door de verzuring is de vegetatie
van het bosgebied ingrijpend van
karakter veranderd. De massale
opslag van Amerikaanse vogelkers
en ook lijsterbes in het oostelijke
deel zijn verstoringen, die waar
schijnlijk mede het gevolg zijn
van de zure toestand van bodem
en water.
strand duin
binnenduinrandbos
polder
Verschuiving van kwel-
stromen als gevolg van
kustafslag en polder-
peilverlaging.
Beeld van het
geleidelijk oplopende
eikenstruweel.
Bij buitenplaatsen gaat het om aangelegd bos, met een specifieke vorm en soorten
samenstelling. Door ouderdom en gebrekkig onderhoud in het verleden dreigt het
buitenplaatskarakter van het bos te verdwijnen, stijlkenmerken vervagen, een nivelle
ring van het bosbeeld is het gevolg. De samenstelling van het bos op Hoogduin is
niet uniform; er zijn grote verschillen tussen het deel dat direct grenst aan de duinen
en het meer landinwaarts gelegen bos.
Achter de eerste duinenrij bepalen vooral duindoom/ligusterstruwelen het beeld.
Verder van de zeereep af zijn grote meidooms een opvallende verschijning, hetgeen
wijst op een toch wat ouder duinlandschap. Hier komen ook egelantier, hondsroos
en kruipwilg meer of minder dominant of als solitairen voor.
Het door de zeewind geschoren eikenstruweel in de volgende zone is uniek in
Europa. Het gaat hier om door instuiving vanuit het duin overstoven oudere eiken.
Een groep stammen betreft dus één of hoogstens enkele individuen. Door de zoute
zeewind worden de eiken geschoren; de dichtst bij de kust gelegen exemplaren
worden hierdoor slechts enkele decimeters hoog.
Een deel van het tijdens de Tweede Wereldoorlog kaalgekapte bos is na de oorlog
heiplant, voornamelijk met esdoorn. Intussen heeft deze zich massaal uitgezaaid,
wat geleid heeft tot woekering van deze soort. Een ander deel van het bos kon zich
op natuurlijke wijze herstellen. Hier komen soorten als berk. els en lijsterbes voor.
een duidelijk voorbeeld van een pioniervegetatie. De ouderdom van de bomen wordt
geschat op zo'n vijftig jaar. Hier komen ook oudere bomen voor, voornamelijk oude
eiken, die gedeeltelijk solitair en gedeeltelijk in een lijnopstelling in de vakken staan.
In het laatste geval gaat het waarschijnlijk om het restant van een laan. Het zijn
bomen die de kaalkap in de oorlog hebben overleefd. De oude eiken verkeren in de
afstervingsfase. In de zone komt vrij veel Amerikaanse vogelkers voor. Hierbij gaat
het zowel om oudere (zaad)bomen als om jonge zaailingen.
waterscheiding
grondwater
polder
binnenduinrandbos
