Hoogduin als cultuurhistorisch park LANDGOED HOOGDUIN plan in een beperkter aantal wandelpaden met een duidelijke routestructuur. Het resultaat is dat de flora zich weer ongestoord kan ontwikkelen. De aan zoet water gebonden levensgemeenschappen waar vissen, amfibieën en water insecten deel van uitmaken wordt bedreigd door de sterke verlanding van de water partijen. Ook voor de (avi)fauna is het van belang dat voldoende aaneengesloten rust gebied in het bos aanwezig is. Op Hoogduin is sprake van een intensief recreatief gebruik, waardoor echte rustgebieden in het bos vrijwel ontbraken. In relatie tot het herstel van cultuurhistorische waarden (lanen) is het van belang dat voldoende oude bomen in het gebied overblijven ten behoeve van holenbroeders. Ten behoeve van voldoende rust voor de (avi)fauna in het gebied is het van belang dat er rustgebieden van voldoende omvang tot stand komen. Het terugbrengen van de padlengte is hierbij een belangrijk hulpmiddel. Veel recreanten maken een wandeling van Domburg naar Westhove via Hoogduin. Vanuit Domburg is een lange en een korte rondwandelmogelijkheid aanwezig. Inperking van het recreatief gebruik van Hoogduin is voor herstel van de natuurwaar den noodzakelijk. Daar staal tegenover dat het cultuurhistorisch en natuurwetenschap pelijk herstel waarden toevoegt, waar ook recreanten die oog en belangstelling voor juist deze waarden hebben, onder de voorwaarden die het beheer stelt, veel van zullen kunnen genieten. In het voorgaande zijn de mogelijkheden voor het herstel van objecten met een hoge cultuurhistorische waarde benoemd. Niet alleen het herstel van de individuele objecten is relevant, ook dat van de ruimtelijke verbanden tussen de objecten onderling is voor het voortbestaan van de buitenplaats als cultuurmonument van belang. De maatrege len met een expliciet cultuurhistorisch aspect hebben vooral betrekking op het deel van Hoogduin tussen de duinzone en de Domburgseweg. Op het voormalige buiten Duijnvliet wordt een completering van het volledige architectonische kader voorge steld. Naast de herbouw van het huis worden het lanenstelsel en de waterpartijen opgeknapt en aangevuld. Omdat reconstructie van het oorspronkelijk architectonische kader op Landlust en Hooge Duijn niet meer mogelijk is, worden daar de restanten opgeknapt en in een nieuw verband geplaatst. Het voormalige buiten Duijnvliet wordt daarmee het centrum van het huidige landgoed Hoogduin. Het herstelplan gaat uit van de heraanleg van de ontbrekende delen van het lanenstelsel van Duijnvliet. Gefaseerd worden oude lanen opgeknapt en nieuwe lanen aangeplant. Het lanenstelsel wordt uitgevoerd in eik, linde en beuk. Enkele lanen worden benut voor ontsluiting; in de overige lanen wordt geen verharding aangebracht; er ontstaat een optimaal milieu voor stinzenplanten. Met de herbouw van het 18e eeuwse huis en het opschonen van de gracht en het Grand Canal wordt het volledige architectonische kader van de barokke aanleg nieuw leven ingeblazen. De beschikbare oorspronkelijke afbeelding van het huis dient als basis voor de herbouwplannen. Hierdoor kan ook met betrekking tot het huis van een reconstructie worden gesproken. Op het eiland wordt voor het huis een tuin aan gelegd, eveneens volgens de stijlkenmerken en met plantensoorten van de 18e eeuw. 44

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2004 | | pagina 46