Reflex
Verantwoording
Homeros, jy Jy bard, jy oude, met je wynkleur'ge zee
rondom het eiland van Calypso, soms ook wel viooltjesblauw
o beste, mooi is 't wel, maar voor my hoeft het niet
dat kun je niet meer doen
Kom, Oude, geef my liever maar
dat zondoorschenen okergroen, dat helderlichte
van myn eigen Zeeuwse waterbergen
een weidsen zomerdag omtrent de Rassen
ofwel dat parelmoeren misten van dien middag, ééns
dat me in droom verzwevend meegedreven heeft
over de verdronken landen tussen Duiveland en Tholen
of dan die inktgekleurde vliegensvlugge vlekken schaduw
die zo almaar aldoor jagen moeten over weer datzelfde helder golven
by felle wind en harde zon en snelle witte wolken -
En als het heeft gesneeuwd? Ik wéét dat wet
dan is myn zelfde Zeeuwse zee zo grauw, zo nors, zo wrokkig dwars
tegen het grote, stille wit van land en stranden
alleen nog maar een vuile waskom -
Geef my dan toch die waskom
Samengesteld op basis van Herinneringen aan een Speelman (niet gepubliceerd).
J.C.J. van Schagen leefde van 1891 tot 1985. Hij was onder meer werkzaam op een
effectenkantoor in Middelburg, ter Provinciale Griffie van Zeeland, bij de Inspectie
der Visscherijen, was waarnemend gemeentesecretaris van Rotterdam en van 1951
tot 1958 adviseur Culturele Zaken bij de Stichting Zeeland. Hij promoveerde (1920)
in de rechten. Werd bekend als de dichter van Narrenwijsheid (1922). Nadien volg
den, tot en met de reeks Domburgse Cahiers, vele uitgaven. Studeerde grafische
kunsten bij Derkzen van Angeren en Willem van Leusden.
Van Schagen vond voor zijn Zeeuwse Reflexen beeldende ondersteuning van Jan
Heyse. Een dubbelexpositie Heyse-Van Schagen is in voorbereiding.
Citaten in: J.C. van Schagen/Jan Heyse, Zeeuwse Reflexen Complexen), 1982;
Rechterpaginavan Slagen, Grafisch werk 1949-1980. J.C. van Schagen, Je moet het zwijgen,
J.C. van Schagen, De 1987. P.C. Boutens, Bezonnen Verzen, 1931. Voorts in: Provinciale Zeeuwse
twijfelaar, 1967, monotype Courant. Zeeuws Tijdschrift.
78
