De zwijgende kanonnen van Takapoto
t> Plaats van de afhaaloperatie.
Overtocht over de lagune.
X Posities 'Thienhoven' en 'Arent'.
te blyven, wenschende aan ons en de
schepen veel goets (sic!), waarnaar sy
haar in den eyl boswaars in begaven
en schoon sy weder geroepen wierden,
wilde daarnaar niet eens luysteren."
Het gaat kapitein Bouman aan het hart,
dat de commandeur geen toestemming
wil geven om een verkenningstocht
over het atol te maken, vooral omdat
Roosendaal en enkele van zijn officieren
verteld hebben "dat sy in 't binnenwater
van 't eylant veel groote oesters en
parrelemoer op de rotsen en banken
hadden gesien." Een lagune, bij uitstek
geschikt voor pareloestercultuur, en
waaruit een andere Hollander, meer
dan twee-en-een-halve eeuw later, de
zoete - of liever: de schone - vruchten
hoopt te oogsten. Cornelis Bouman
moest het nog eens geweten hebben
De kanonnen, de zwijgende kanonnen
van Takapoto zijn voor enkele jaren
nog waargenomen, niet ver van de
plaats waar zich waarschijnlijk de
resten van de "Africaensche Galey"
bevinden: een donkere vlek, die zich bij
kalm weer duidelijk in het water
aftekent.8 Ze zullen nooit meer nood
schoten laten horen, maar het is wel te
hopen, dat zij nog eens een waardige
plaats zullen krijgen. Niet ergens op de
Pointe Vénus in Mahina, zoals die twee
kanonnen, die eerlang zijn opgevist op
de riffen van het atol Amanu en waar
van Robert Langdon ons wil laten
geloven, dat ze afkomstig zouden zijn
van "the lost caravel", de "San Lesmes",
een van de zes schepen van De Loaysa
en Del Cane, dat hier in 1526 aan de
grond gelopen en ten koste van enkele
overboord gezette kanonnen weer vlot-
gebracht zou zijn. Maar liever, goed
geconserveerd, in het fraaie - zowel op
Tahitianen als toeristen sterke aantrek
kingskracht uitoefenende - "Musée de
Tahiti et des lies" nabij de Visserskaap
van Punaauia, waar ook de uit het
70
