Robbert Jan Swiers
Als golven konden spreken
Hier heerst tij en schuimend water
Niets herinnert aan de wond
Nu is toen en vroeger later
En zo gaat de cirkel rond
Golven kunnen spreken
Verhalen van hun meester Zee
Hoor de mensen opnieuw smeken
Zelfs de goden huilen mee
Mensen roepen dat goden niet deugen
Alsof de zee een bewustzijn heeft
En de mens geen verantwoordelijkheid
In de schemer van het geheugen
Wordt elke waarheid grof gezeefd
In het besef van tij en eeuwigheid
13 Ballustrada
