cent, rekent de Nederlandse barkeeper Freddy snel
uit. Freddy is sinds acht weken de trotse uitbater van
het in het Belgische De Klinge gelegen grenscafé de
Rappe Tapper. Daarvoor runde hij een paar tenten
in Assen. 'Maar op een gegeven moment kon ik het
niet meer betalen. De huur van die panden, bedoel ik.
In Nederland telde ik voor 50 vierkante meter 1500
euro per maand neer. Hier heb ik voor 500 euro een
oppervlakte van 400 vierkante meter. De keuze voor
Vlaanderen was dus snel gemaakt...' Het gesprek met
Freddy wordt voortdurend onderbroken door nieuwe
bestellingen van de drie bezette tafels. 'Belgen drin
ken een stuk rapper dan Nederlanders, de verhouding
is ongeveer 1 op 4. Belgen pakken na hun werk in een
mum van tijd 10 pinten, gaan naar huis en vallen op
de bank in slaap. Nederlanders blijven op hetzelfde
rantsoen graag een avondje hangen en het kost nog
veel minder ook. Een tapbiertje kost hier maar 1,30,
kom daar in de Randstad maar eens om. Ik geloof
niet dat dat de reden is dat zich in deze streek steeds
meer Randstedelingen vestigen, maar het speelt zeker
een rol. Door de lage huur- en huizenprijzen kunnen
ze er een hogere levensstandaard op na houden. Het
belangrijkste is dat ze hier nog rust en ruimte vin
den... Momentje...'
Freddy vult de glazen van z'n stamgasten nog
eens. 'Ja, de zaken gaan goed. In Kieldrecht heb
ik daarom onlangs ook een café geopend. Zo gere
geld allemaal. Geen lange procedures en gedoe met
vergunningen zoals in Nederland. Wat dat betreft
lopen de Belgen zeker 15 jaar achter. Je gaat naar de
gemeente en de kamer van koophandel en klaar. Alles
wordt hier nog handmatig in een groot boek geschre
ven. En het postkantoor werkt minstens zo ouderwets.
Het duurt lekker lang voor de boekingen gedaan zijn,
als je begrijpt wat ik bedoel. En niemand die zich daar
druk over maakt. Da's fijn.'
Twee in elkaar overlopende grensgehuchten. Op de
grens staan huizen in twee landen; het woongedeelte in
België, de tuin in Nederland. In de Grensstraat woont
al jaren Frans van Hove. 'Voor alle duidelijkheid: ik
woon in België en ben Belg. Maar eigenlijk doet dat er
niet meer toe. Na de opheffing van de douane in 1992
groeiden beide dorpen nog meer naar elkaar toe. Over
en weer trouwen Belgen en Nederlanders met elkaar
en alles woont ook door elkaar. Nederlanders wonen in
België, Belgen wonen in Nederland.' Belgische kran
tenkiosken transporteren honderden exemplaren van
De Morgen en De Gazet van Antwerpen naar plaatsen in
Zeeuws-Vlaanderen. 'Onze kranten zijn veel goedkoper
en de sportverslaggeving is veel beter.'
De friettent staat exact op degrens, de grenspaal ernaast
bewijst het. 'Waar zijn we nu? In Nederland of in
België?' De vrouwen in de frietkraam lachen. Ze wil
len wel frites bakken, maar niet praten. 'We weten het
ook niet.' Het interesseert ze ook niets. Het Belgische
Koewacht of het Nederlandse, wat maakt het uit. Het
zijn mengdorpen. In café Benelux, precies op de grens,
denken ze er hetzelfde over. België of Nederland,
het is geen issue. De café-eigenaar woont zelf in het
Nederlandse Koewacht, so what? 'Alles mengt zich hier,
identiteiten, mentaliteiten vervloeien.'
Bron: Rails Magazine februari 2005, 26.
0 Jupilero BENEL
9 Zeeuws Tijdschrift 2006/1-2
