t
i
SN
VOOR DE JEUGD
.Mi
Nil
haar eigen mooie land bij
A*
waren zij het echter
en dat was, dat zij in
treden met prins Edward
wegen en Engeland maar betrekkelijk
smal is. In onzen tijd, nu er snel varende
stoombooten zijn, die ons kunnen overvoe
ren, duurt de overtocht dan ook niet lang
en gaat alles erg gemakkelijk.
Maar in die dagen waren de schepen
erg lomp, hadden zij alleen zeilen, waar-
X*
1 i'jy
Maagd van
worden en ze vonden dat een
Robert Bruce geheeten, de kroon
ten dragen. Maar de koning van
dacht er anders
Edward, een I
ningin Margaretha, die nu koning van En
geland was, had bij zichzelf besloten,
dat zijn nichtje, Margaretha van Noor
wegen, over Schotland moest regeeren. Hij
wilde namelijk graag, dat Schotland en
Engeland dezelfde egeering^ zouden heb- door zij' werden voortgêdïêven en boTên
zij slechts weinig gemakken. Daarom duur
de de overtocht in die dagen veel langer
i nu en was hij ook veel onaangenamer.
Het kleine koninginnetje, dat een groot
heimwee naar haar huis en haar land had,
leed erg veel. Ze voelde zich treurig en
alleen en ze was bovendien nog bang ook.
Om de zaak nog erger te maken, werd zij
En inderdaad begonnen eenigen der ben gedacht, dat
Schotsche edelen dan ook reeds moeilijk
heden te maken. Zij wilden niet, dat de
Noorwegen hun koningin
ze vonden dat
haar vader en de andere menschen, die
veel van haar hielden.
Ze begreep heelemaal niet, wat het be-
teekende koningin te zijn. Toen haar vader
haar ten slotte na eenigen tijd naar Schot
land liet gaan, moet zij wel bitter hebben
geschreid toen zij hem en alle andere men
schen, waar zij zoo veel van hield, moest
verlaten.
Ook moet zij zich dikwijls zeer bedroefd
J hebben gevoeld, omdat zij koningin was.
1 Want koningin-zijn beteekende voor haar
immers weg te moeten gaan naar een ver
verwijderd, onbekend land, waar alle men
schen vreemd voor haar waren, terwijl de
meesten van hen nog wreed en ruw boven
dien waren en haar niet als koningin
wenschten. Daarom zal zij zeker niet heb-
t een kroon een mooi iets
was om te dragen.
Maar hoe dan ook, eindelijk zeilde zij
zou weg Op een groot schip met een heeleboel
edelman, menschen, die voor haar moesten zorgen,
zou moe- Indien jullie een kaart voor je wilt ne-
Engeland men, zul je zien, dat de zee tusschen Noor-
1 over- wegen en Engeland maar
broer van de overleden ko-
koning
ben. En hij dacht, dat de beste manier om
zijn plan te verwezenlijken was, indien hij
zijn eigen zoon liet trouwen met de Maagd jan
van Noorwegen.
Haar vader dacht evenwel, dat zij nog
te jong was om geheel alleen naar een ander
land te worden gezonden, waar ze mis
schien in moeilijkheden zou kunnen ko-
men. Daarom bleef de kleine Margaretha bovendien nog ziek*.
nog een tijdje in haar eigen mooie land bij In Schotland maakten de menschen zich
gereed om haar hartelijk te ontvangen.
De koning van Engeland en de edelen
van Schotland twistten om het hardst, wie
haar zou mogen ontvangen en wie haar
zou beschermen. En ook twistten zij over
de vraag, waar zij moest wonen en wie bij
haar zou wonen.
Over één ding
reeds eens geworden
het huwelijk zou
van Wales.
Intusschen werd de kleine Maagd van
Noorwegen, die nog steeds op de ruwe
Noordzee op het groote schip ronddobber
de, al zieker en zieker. Het werd zóó erg,
dat de kapitein ten slotte genoodzaakt was
haar op de Orkney-eilanden aan land te
zetten, die, zooals jullie op de kaart zullen
zien, ten Noorden van Schotland liggen.
Er waren geen menschen om haar te be
groeten toen zij aan land kwam, er hin
gen geen vlaggen uit en er was geen mu
ziek. Met slechts een paar bedienden bij
haar om haar te verzorgen, werd de klei
ne, ongekroonde koningin op een eenvou
dig bed op een woest eiland gelegd.
Daar overleed zij heel kalm en rustig.
Haar vader in Noorwegen was nu kin
derloos en Schotland had geen koningin
meer.
DE MAAGD VAN NOORWEGEN.
laren geleden had Schotland nog zijn
I eigen koningen en een van de dapper-
ste en beste van hen was Alexander
lil. Hij regeerde zijn land goed en omdat
hij zoo n nobel karakter had, hield het volk
ook veel van hem.
Toen hij nog heel jong was, trouwde hij
met prinses Margaretha, dochter van Hen
drik III, koning van Engeland. Na eenigen
tijd kregen zij een dochtertje, dat zij ook
Margaretha lieten doopen.
Behalve Margaretha hadden zij nog twee
andere kinderen en wel Alexander, die de
erfgenaam van den troon was en David,
die reeds stierf, toen hij nog een kind was.
Toen Margaretha en Alexander nog maar
heel jong waren, stierf hun moeder, ko
ningin Margaretha.
De koning leed erg onder het verlies van
zijn gemalin, maar er stonden hem nog
meer en veel zwaardere smarten te wach
ten. Kort nadat hij zijn vrouw had verlo
ren, verloor hij ook prinses Margaretha,
want zij trad in het huwelijk met prins
Eric van Noorwegen en zij ging dus voor
goed naar dat land. Toen verliet ook zijn
zoon het huis om te trouwen en tot groot
verdriet van den koning stierf deze heel
kort daarop.
Prinses Margaretha was heel gelukkig
in haar nieuwe vaderland en vooral toen
zij een dochtertje kreeg, waar ze ontzet
tend veel van hield, kende haar geluk
bijna geen grenzen meer. Dat dochtertje
werd eveneens Margaretha gedoopt,
maar iedereen noemde haar de .Maagd
van Noorwegen".
Spoedig na de geboorte van haar doch
tertje overleed de koningin echter, zoodat
de kleine moederloos achterbleef. De
arme koning van Schotland was daardoor
heel treurig; hij was nu geheel kinderloos.
Hij voelde zich zoo eenzaam, dat hij op
nieuw in het huwelük trad, maar spoedig
na de huwelijksvoltrekking werd het land
door een groote ramp getroffen, omdat de
koning zelf toen werd gedood.
Op zekeren donkeren avond reed hij
langs een gevaarlijk gedeelte van de kust.
Daar hij niet kon zien, waar hij reed,
stuurde hij zijn paard recht op een afgrond
aan. Zijn paard voelde het gevaar en
sprong terug, maar het deed dit zoo plot
seling, dat de koning uit het zadel tegen
de rots werd geworpen, waar hij dood
bleef liggen.
De plaats, waar het ongeluk gebeurde,
wordt nu nog de Konings Rots genoemd.
Het volk van Schotland was zeer be
droefd, toen het de treurige tijding ver
nam. Alexander was werkelijk een goed
en verstandig koning geweest en zijn land
had hij rechtvaardig bestuurd. Bovendien
was de moeilijkheid nog, dat de koning
geen zoon had nagelaten, die hem kon op
volgen.
De eenige, die hiervoor in aanmerking
kwam, was zijn kleindochter, de Maagd
van Noorwegen. Zij was echter pas drie
jaar oud en het was heel waarschijnlijk,
dat de een of andere vijand niet zou dul
den, dat zij koningin werd.
1
T(,
h
m®,' v/
I
Margaretha neemt afscheid van haar vader.
Margaretha wordt op de Orkneyseilanden aan
land gebracht.