i
VOOR ONZE LEZERESSEN
I
t
K
J
Pr
^HÜ
MENSCHELÜKE VULKANEN
D.
I
en
WAT OP HET OOGENBLIK GEDRAGEN
WORDT.
EENVOUDIGE HOEDEN VOOR HET OVER-
GANGSSEIZOEN.
T<
Li
EERST DENKEN, DAN SPREKEN.
Er zijn heel wat vrouwen, die nog moeten
leeren eerst na te denken alvorens te spreken.
Indien zij dit deden, zouden er heel wat wreede
dingen ongezegd blijven. Heel vaak bedoelen
zij niet onvriendelijk of hatelijk te zijn, maar
is het meer hun gebrek aan tact, dat anderen
leed of pijn doet.
Zoo was ik onlangs in een gezelschap, waar
de gastvrouw tot groot vermaak van de gasten
vertelde, dat haar man iedere zonderlinge ge
woonte van zichzelf excuseerde door te zeggen,
dat zijn vader ze ook had.
„Zoo kan hij bijvoorbeeld een heele poos
aan zijn neus zitten trekken,” zei zijn vrouw,
„en als ik hem er opmerkzaam op maak, om
dat het zoo dwaas staat, vooral wanneer er
vreemden bij zijn, antwoordt hij altijd: „Mijn
vader deed het óók!”
De gasten moesten natuurlijk lachen. Maar
de gastheer? LI kunt zich voorstellen, dat
die zich bespottelijk gemaakt voelde. Toch be
doelde zijn vrouw niet hem te kwetsen: daar
voor houdt zij te veel van hem. Het was alleen
haar ondoordachtzaamheid, die haar had doen
spreken en als ze even had nagedacht, zou ze
stellig hebben gezwegen.
Laten we daarom eerst denken, alvorens we
iets gaan vertellen, wat anderen betreft. Zelfs
al is het nog zoo „grappig”, het kan toch beter
verzwegen worden dan dat we er iemand leed
of pijn mee doen!
WIST U
dat uitstaande ooren gelden als een schoon-
heidsgebrek en dat dit euvel gemakkelijk is te
verhelpen door den kinderen des nachts een
nauw om de ooren sluitend mutsje op te zetten
of een dito verband aan te leggen;
dat bij een normale beweging het hart 6276
maal per minuut slaat en dat des morgens en
gedurende den slaap het hart het langzaamst
klopt en na het middagmaal en na gemoeds
beweging daarentegen het vlugst?
dat geestelijke arbeid meer van het lichaam
vordert dan spierarbeid en dat dientengevolge
in het eerste geval krachtiger spijzen noodig zijn
dan in het tweede?
TWEE AARDIGE KINDERPAKJES VOOR DEN
LAATZOMER, die de handige huismoeder ge
makkelijk zonder veel kosten kan maken van op
den uitverkoop gekochte lapjesstof.
woorden aan te hooren, die ge niet verdient.
Iets, wat zij gewoonlijk later, als gij het een
maal hebt „geslikt”, zelf soms toegeven! Meest
al willen zij dan ook wel weer gauw „gewoon”
zijn, hetgeen hun niet zoo moeilijk moet vallen,
daar zij zich geuit hebben en hoe! maar
gij daarentegen hebt moeten zwijgen! Want als
ge tegen Ben in durft te gaan, dan komen zij
pas goed los! Temperarngntyolle menschen
kunnen nooit begrijpen, dat anderen óók tem
peramentvol kunnen zijn en daarom niet ge
neigd, alles wat men hun belieft toe te voegen,
voor zoete koek op te eten! Neen, zi* hebben
„temperament", gijeen naar, onverdraaglijk
karakter!
Bovendien zijn dergelijke lieden gewoonlijk
ook nog licht geraakt:, de geringste kleinigheid
doet hen reeds opstuiven!
Zoo gaan zij door het leven, zelfs in hun
goede oogenblikken nog als een stille bedreiging
voor degenen, die met hen te maken hebben:
vrouwen of meisjes, die men verdraagt, met
wie men nooit vertrouwd kan worden, voor
wie men steeds op zijn hoede is
Sommigen willen ons vertellen, dat zij het
product zijn van de omstandigheden, waaronder
wij thans moeten leven. Wij gelooven dit echter
niet! Misschien, dat de tijdsomstandigheden wel
de oorzaak zijn, dat er steeds meer van dit
soort vrouwen en meisjes komt, maarzij
zijn er altijd al geweest en ze zullen er wel altijd
blijven ook, of zij moeten zelf meewerken door
zich te beheerschen en ook eens aan anderen
te denken. Met andere woorden: zij moeten
leeren inzien, dat niets ter wereld hun het recht
geeft, hun luimen en buien bot te vieren op
hun medemenschen!
Er moest eens een kruistocht worden ge
organiseerd om dat allen „temperamentvollen”
goed aan het verstand te brengen!
Buien - Temperament - Drift
Marie is kalm, maar Jeanne is een mensche-
lijke vulkaan!" Aldus beschreef een vriendin
van mij het karakter van haar beide zusters en
toen ik de twee meisjes had ontmoet, moest ik
erkennen, dat haar omschrijving volkomen
juist was.
Men vindt heden ten dage verscheidene
meisjes en vrouwen van het type als Jeanne.
Misschien zijn zij vaak het product van den mo
dernen tijd: zenuwachtig, temperamentvol tot in
het uiterste (zonder ook maar eenigen aanleg
om hun temperament zooal niet verschoonbaar
dein toch begrijpelijk te doen zijn), hopeloos
ongeregeld (buiig is misschien een beter woord)
enfin, in één woord: menschen, met wie het
zeer moeilijk is om te gaan.
Men weet nooit, wat men aan hen heeft: zij
kunnen in een toestand zijn dien men „in de
wolken” pleegt te noemen, of zij kunnen in de
diepste depressie vertoeven, die men zich maar
denken kan.
Moeilijke, lastige menschen, die „tempera
mentvolle" stakkerds, die geheel afhankelijk
zijn van hun luimen en grillen. Indien zij, wat
zij noemen, gelukkig zijn, dan geven zij hier
aan op de overdrevenste wijze uiting en ver
wachten dan, dat gij even dol en uitgelaten zult
zijn als zij en even verrukt over hetgeen hen
zoo gelukkig maakt. Indien er echter iets is ge
beurd, dat hen uit hun humeur heeft gemaakt,
al is het nog zoon kleinigheid, dan moet ge
hen beklagen of geduldig aanhooren alles wat
zij u wenschen toe te voegen! Indien zij hierbij
onbeschaamd, ruw en onhebbelijk tegen u op
treden, wel, dan moet ge „het hun maar ver
geven’, zooals de Jeanne’s van deze wereld u
zullen vertellen, omdat zij het niet helpen kun
nen, daar zij nu eenmaal zoo aangelegd zijn.
Zij maken het dengenen, met wie zij moeten
samenleven, vreeselijk moeilijk en nóg moei-
lijker maken zij het hun, die in een afhankelijke
positie tot hen staan. Indien ge bij een van deze
menschelijke vulkanen uw brood verdienen
moet, dan zijt ge inderdaad zeer te beklagen,
want ge hebt dan heel wat harde en ruwe
t
