1
1
zelf
t-
;e-
DE BESNEEUWDE BINNENPLAATS VAN DEN WARTBURG, EEN BERGSLOT BIJ EISENACH (D.)
- 7 - -
it
it
Ik stel
,Ik wil
h
P
ie
in
in
in
n
n
1.
te
Ie
g
I”
:1-
u-
ie
jn
jn
;b
ik
:n
e.
:t
it
n
:r
t-
k
>s
y
le
m
'P
le
r-
i-
1,
'D
t.
1>
d
ij
e:
Ze zweeg en Jimmy was gedoemd van wal
te steken. „Juffrouw Melberry heeft me
gezegddat wil zeggen ik bedoel,
dat ik hoop uw kleindochter te mogen trou
wen I”
„Zoo,
Jimmy
geen bela
niet met haar geld trouwen ik wil haar
hebben I”
„En waar wil je dan van leven
„Van leven Ik verdien een behoorlijk
salaris en heb goede vooruitzichten
„Goede vooruitzichten zei de oude
dame hatelijk. „Van goede vooruitzichten
kun je niet leven
Nu kon Jimmy zich niet inhouden. „Ik
wil met Sylvia trouwen,” zei hij. „Ik zal
alles doen wat ik kan om haar gelukkig te
maken. Maar indien u denkt, dat u mij kunt
ontmoedigen door Sylvia te onterven, dan
vergist u zich.”
„Maar dat is impertinent, jongeman
viel de oude dame uit. „Begrijp echter goed,
dat als Sylvia met jou trouwt, ze geen cent
van mij zal hebben.”
Jimmy sprong op. „Dat begrijp ik heel
goed,” antwoordde hij heftig en bijna ver
heugd. „En ik geloof, dat u mij door dit te
zeggen, een grooten dienst hebt bewezen.
,J --■'t me al genoeg zorgen
Doch Sylvia greep hem bij de tressen van
zijn lakeienjasje en keek hem recht in zijn
oogen „Hoor eens, Jimmy, zeg me één ding
zou je met me willen trouwen, al kreeg ik
geen cent
„Bij den hemel, ja Ik heb altijd verlangd
met je te trouwen, wat er ook gebeurde!”
„Weet je dat heel zeker O, denk niet,
dat ik een kat ben, omdat ik je zoo uithoor,
maar je weet niet, hoè moeilijk het leven is
vooreen meisje, dat wat geld heeft. Iedereen
maakt zoo’n werk van je en je krijgt het idee,
dat je niemand meer kunt vertrouwen,
omdat je al van zoovelen hebt gemerkt, dat
het hun slechts om je geld te doen was.”
„Ik zou met je willen trouwen,” beweerde
Jimmy plechtig, „al bezat je geen rooien
cent I”
Eenige oogenblikken staarde Sylvia pein
zend langs hem heen. Toen zei zij, terwijl ze
haar handje op zijn arm legde Jimmy,
lieve, ik wist dat eerlijk was Maar Jimmy,
er is één bezwaarJe zult ’t grootma moeten
vragen I”
Opgetogengaf Jimmy te kennen.dat hij aan
haar verlangen zou voldoen, al moest hij er
voor naar ’t andere einde van de wereld gaan.
„Ja, zie je,” vervolgde Sylvia, „ik ben
bang, dat grootma er niet erg over te spreken
zal zijn. Ze is van Fransche afkomst en je
weet, hoe de Franschen over stand en zoo
denken
„Ze zal me wel niet goed genoeg voor je
vinden,” zei Jimmy treurig.
„Ze is wat moeilijk in die dingen,” gaf
Sylvia toe. „Ze is erg oud en zwak, en ze
spreekt bijna nooit iemand. Zij heeft me
opgevoed en heeft de absolute controle
over mijn geld.”
„Nou, goed,” zei Jimmy dapper, „maar
wanneer moet ik gaan En hoe zal ik haar te
spreken kunnen krijgen
Sylvia glimlachte dankbaar. „Je bent een
goeie jongen,” zei ze prijzend. „Ik zou morgen
gaan, als ik jou was. Om een uur of vier. En
ik zal wel zorgen, dat je haar te spreken
krijgt
antwoordde de oude dame vree-
selijk koel. „Het spijt me, dat u zich de
moeite heeft gegeven daarvooi hier te komen,
want uw wensch is onvervulbaar. Ik kan
het huwelijk niet toestaan.”
„Eh wat beteekent dat Pardon
ik bedoel, wat zei u stamelde Jimmy
ontdaan.
„Ik zei, dat ik het huwelijk niet kan toe
staan. Ik heb andere plannen met betrekking
tot mijn kleindochter.”
Andere plannen Maar dat kan niet 1
Wij zijn al verloofd. Het spijt me, dat u het
niet prettig vindt, maar ik houd van Sylvia
en zij houdt van mij. Dat heeft ze me zelf
gezegd.”
De oude dame stampte met haar ebben
houten stok op den vloer.
„Wat beteekent dat Weet u wel, jonge
man, dat ik het beheer over het geld van mijn
kleindochter heb Indien ik het niet wil,
krijgt ze geen cent
voelde zich boos worden,
lang in haar geld,” zei hij.
een armen bloedverwant, die geld te leen
komt vragen. Nu was dat gevoel opeens van
hem afgegleden en had plaats gemaakt voor
een soort roekelooze onverschilligheid. Hij
wist, dat hij op Sylvia kon rekenen en
Plotseling staarde hij verbijsterd naar de
oude dame. Ze was onderuit in haar stoel
gegleden en drukte, terwijl ze van haar hoofd
een kanten zakdoekje
dacht Jimmy verschrikt.
tot haar voeten trilde,
tegen haar gezicht.
„Ze huilt d
Achter het kanten zakdoekje klonk een gorge
lend geluid.
Allemachtigriep Jimmy luid. „Ze
krijgt een flauwte of zooiets Help Water
Hij rende naar de' deur.
.Jimmy Idioot Blijf hier
Hij hield opeens zijn vaart in, gleed nog
een paar meter verder opeen Perzisch kleedje
en slaagde er slechts met de grootste
moeite in zijn evenwicht te bewaren. Toen
draaide hij zich om, één en al verbazing
Want mevrouw Melberry was hem door
de kamer nagerend en sloeg, bij hem geko
men, haar armen om zijn hals. Jimmy
riep ze. „Lieve, lieve Jimmy
„Allemachtig riep Jimmy weer uit.
Hij trok haar in het licht van de lamp
en zag toen.dat het Sylvia was, die zich prach
tig had geschminkt als een oude dame en die
minstens even schitterend had geacteerd als
den vorigen avond op het tooneel
„Vergeef je het mij fluisterde ze. „Ik
weet, dat het niet mooi van me was, maar ik
moest er zeker van zijn, zie je, dat je mij en
niet mijn geld wilde hebben.”
„En ben je er nu zeker van vroeg hij.
Sylvia knikte ernstig, terwijl ze haar grijze
pruik naar voren schoof.
„Heel zeker, Jimmy. En vind je niet,
dat ik me mooi had opgemaakt Leek ik
niet sprèkend een oude dame Er zijn er al
meer ingevlogen, Jimmy Die waren
niet zoo standvastig als jij, hoor, wanneer ik
hun zei, dat Sylvia haar geld niet zou krijgen,
wanneer ze met hen trouwde
„Gelukkig maar,” lachte Jimmy. „Maar
wat zal nu je werkelijke grootmoeder zeg
gen
„Wat diè zal zeggen vroeg Sylvia. „Wat
grootmoeder zal zeggen Die vindt alles
goed wat ik wil. Die denkt, dat ik volmaakt
ben
„Daar heeft ze gelijk in riep Jimmy
enthousiast uit en sloot haar in zijn armen.
Zoo vond hen eenigen tijd later de echte
grootmoeder en ze kreeg tranen in haar
oogen toen ze zag, hoé gelukkig haar klein
kind was
sb
Jij
en I
en J
id, I
ite
ijk
Het was met een vervaarlijk kloppend
hart, dat Jimmy zich den volgenden dag aan
de groote villa van Sylvia’s grootmoeder aan-
meldde. Om als jongeman zonder een cent de Sylvia’s geld heeft
hand te gaan vragen van een rijke erfgename, gebaard. Wat mij betreft, ik ben blij, dat
viel al niet mee, maar als er bovendien nog ze het niet zal krijgen. En voor Sylvia zal
een eigenzinnige grootmoeder, en dan nog het ook geen verschil maken, daar ben ik vast
wel een Fransche grootmoeder in het spel van overtuigd. Ze zal liever mij, dan haar
is, dan wel, Jimmy moest eerlijk beken- geld willen hebben 1”
nen, dat hij zich aangenamer situaties kon Jimmy wond zich op. Hij was de groote
indenken I kamer binnen gekomen met het gevoel van
Mevrouw Melberry
mee,
Fransche grootmoeder in het spel
nen, dat hij zich aangenamer situaties kon
indenken I
Mevrouw Melberry was thuis, deelde de
huisknecht, die hem opendeed, mede en
wachtte hem. Bij de deur van een kolossaal
grooten salon werd zijn naam genoemd met
een stem die naar het Jimmy voorkwam,
over de heele wereld te hooren moest zijn.
En toen aanvaardde hij den tocht over een
gladden parketvloer naar een grooten stoel,
die bij den haard stond, en waarin, met haar
rug naar hem toe, half in den schemer, een
oude dame zat. Hij maakte een diepe
buiging voor haar en kreeg toen een
stoel aangewezen vlak bij een staande
schemerlamp, waarvan het licht hem in
het gezicht scheen. Omdat zijzelf in het
halfduister zat kon Jimmy bijna niet
eens den vorm van haar, door zilveren haren
omlijst, gelaat zien. Hij had het liever
andersom gehad, dat zij in het licht had
gezeten en hij in het donker, want hij voelde
zich niets op zijn gemak
„Mijnheer eh Davenant
vroeg de oude dame. Haar stem klonk hoog
en ijl, en ze sprak met een duidelijk merkbaar
vreemd accent. „Mijn kleindochter heeft mij
van uw komst op de hoogte gesteld. Precies
weet ik echter niet het doel van uw komst
f,
