KEFS DE HOM)
87
Afb. 2: Kees de Hond.
'Medicijnman'.
Stilering
De vervreemding in het werk van Kees de Hond
heeft voor sommigen wellicht een zweem van
surrealisme. Maar ook daar past deze kunstenaar
niet. Hij gebruikt de droom als bron van herinne
ringen, zonder dat het fantastische de overhand
krijgt. Een hyperrealist is Kees de Hond naar mijn
idee zeker niet. Kunstenaars uit die school hiel
den zich met name bezig met het waarnemen, de
relatie tussen schilder- en tekenkunst en fotogra
fie. Wat benadert de blik op de werkelijkheid be
ter: een foto of een schilderij? Zo ontstonden per
fect uitgevoerde schilderijen van spiegelende
etalageruiten waarin auto's en voorbijgangers re
flecteerden, evenals de gebouwen van de over
kant. Kees de Hond echter paart zijn vormgeving
aan emotie. Hij schildert natuurgetrouw en toch
licht geabstraheerd. Opdat het beeld wint aan in
tensiteit.
Verhoudingen correct weergeven is voor hem
geen probleem. Door het veranderen ervan, het
groter maken van een hand of een tafel met me
dische instrumenten, trilt er een emotionele laag
in het werk. Die van dreiging en kwetsbaarheid.
Ook de composities staan in het teken van inten
siteit. Hij gebruikt klassieke compositieschema's
als de driehoek, het vierkant en de cirkel. Ze ver
sterken de beeldende kracht van zijn schilderijen
en tekeningen. Ze geven richting aan de noodza
kelijke ordening en sturen de blik van de be
schouwer naar de kern van de voorstelling. Het
kleurgebruik van Kees de Hond gaat eveneens
verder dan een beschrijving en is vaak symbo
lisch.
De uitgekiende beelden zijn verwant met film-
stills. Niet voor niets bewondert Kees de Hond
regisseurs als Bergman en Fellini. Maar als schil
der concentreert hij zich op één beeld. Dat prik
kelt je om zelf de eraan voorafgaande en erop
volgende momenten te verzinnen. De schilder
kunst van Kees de Hond doet een beroep op je
eigen fantasie. Dat gebeurt zo intens dat je er
naar blijft kijken.
Een andere belangstelling van deze kunstenaar
is de dans: beweging in de ruimte. Dat werkt
door in de composities die ondanks hun sober
heid een muzikaal ritme in zich hebben. Zo wor
den de sobere voorstellingen vervuld van een
spanning die kunst en leven bij elkaar brengt.
Kees de Hond heeft geen woeste verfstreken no
dig om zijn innerlijke bewogenheid zichtbaar te
maken.
Confrontatie
In het schilderij 'Desinfecteren' uit 1987 komt dat
alles overtuigend samen (afbeelding 1Je kijkt
door het oog van een jongetje dat in bad ligt.
Naakt, zijn piemeltje net boven het wateropper
vlak, voelt hij zich de prooi van de pronte non.
Zij torent boven de badkuip uit als een buiten
aards wezen, in haar handen groene zeep en een
