13.1 op het lichtbaken hesen hem vervolgens met vereende krachten op. Ook Bruggeman en zijn helpers klommen er bovenop. Daar zaten ze dan, ontredderd, nat en angstig. Kou leden ze echter niet, want de brand op het naastgelegen zinkende schip veroorzaakte een bijna ondraag lijke hitte. De redding Als door de voorzienigheid gestuurd kwam een paar ogenblikken later een motorschip hulp bieden. Bruggeman hielp de personen van het baken aan boord, maar plotseling ontwaarde men mensen op het achterdek van het brandende schip. Het motorschip voer er onmiddellijk heen. Rook en stoom hinderden het reddingswerk zeer, maar toch zag men kans om zowel de ongedeerden te redden als enkele gewonden en doden te bergen, die zich in de benedenkajuit der tweede klasse bevonden. Op het laatste moment zag Bruggeman zelfs kans om nogmaals terug te gaan en de schilderijen te halen. Ze bevonden zich nog onbeschadigd op dezelfde plek waar ze achter waren gelaten! Ook kapitein Rot, de matrozen De Waal en Dooge en enkele passagiers spanden zich bijzonder in om zoveel mogelijk mensen te redden. Het motorschip, waarvan Bruggeman de naam nooit heeft ont houden, bracht de opvarenden naar Willemstad. Hoe men uiteindelijk Zierikzee bereikte, is niet meer te reconstrueren. Op zondag de veertiende arriveerde de wachtmeester weliswaar gebroken in zijn woonplaats, maar hij had zijn plicht vervuld. Het verdere verloop Het aantal slachtoffers van deze beschieting was niet gering. Er vielen tenminste zeven doden en ongeveer tien personen werden vermist. Op achttien november 1943 maakte Bruggeman een uitgebreid politierapport op van zijn belevenissen. Hierdoor zijn we de bloedstollende feiten te weten gekomen die achter de door Van Riemsdijk geschonken portretten schuilen. Bruggeman vertrok na 1945 naar elders. Sies herstelde geheel en hervatte zijn werkzaamheden. Tijdens de oorlog werd hij nog, geheel tegen zijn zin, door de Duitsers als loco-burgemeester van de stad benoemd. Ook later, toen hij al jaren als rayon chef bij de pzc werkte, stond hij algemeen bekend als 'de loco-burgemeester'. In 1958 overleed hij ten gevolge van een auto-ongeluk. De uit 1900 daterende schroefstoomboot 'Minister C. Lelij' maakte ook nog veel mee. Het schip werd naar de haven van Numansdorp gesleept, waar het later provisorisch werd hersteld. Op zes september 1944 werd het schip weer slachtoffer van een beschieting waarna het zonk. Toch betekende dit nog steeds niet het einde voor de stoomboot. In 1946 werd het schip weer gelicht en na herstel in 1951 opnieuw in de vaart genomen. De 'Minister' bleef dienst doen, totdat hij in 1966 in Hendrik-ldo-Ambacht werd gesloopt. Over de portretten Blijkens informatie van de erflater hingen de schilderijen voordat hij ze in bezit kreeg, op kasteel Moermond. In 1943 moesten ze opgehaald worden uit Amsterdam omdat jhr. Van Riemsdijk ze in de depots van het Rijks museum had laten opslaan. De portretten zijn aan de achterzijde voorzien van een aantekening uit 1899 van de hand van Van Riemsdijk, dat ze na zijn overlijden aan de gemeente Zierikzee moesten worden geschonken. Het betreft afbeeldingen van dr. Pieter Haijman (1592-1631) en zijn vrouw Aletta of Aaltgen Ockerse (1594- 1667). Ze zijn beiden geschilderd in de eerste helft van de zeventiende eeuw door Jacob Lambrechtsen Loncke. Beide schilderijen zijn voorzien van het jaartal 1644. Haijman was toen echter al lang gestorven, dus kan het portret niet in dat jaar gemaakt zijn; dat is een raadsel dat nog om oplossing vraagt. Pieter Haijman studeerde medicijnen in Leiden en was in Zierikzee werkzaam als medicus. Op 9 mei 1617 huwde hij Aletta Ockerse. Ze woonden op het adres a 334, het huidige Havenpark 11. Het echtpaar kreeg zes zonen, eerst een Nicolaas, die jong stierf en daarna nog een zoontje die ook Nicolaas werd genoemd, maar die ook heel jong overleed. Een andere zoon, Cornell's, bleef ongehuwd en stierf op 47-jarige leeftijd. Van de overige kinderen zijn ook wat gegevens voorhanden. Johan werd in 1648 aangesteld als stadsdoctor in Middelburg, Pieter dreef handel in Amsterdam en een derde, Nicolaas, oefende het beroep van predikant uit in Haamstede. Het Zierikzeese Gemeentemuseum bezit nog drie andere portretten van de hand van Loncke, voorstellende Jacob Simonsz. Hollenboom (1575-1652), diens vrouw Susanna de Cocq (gest. ong. 1645) en hun zoon Jacob Hollen boom (1600-1650). Van de hand van Jacob Twee Zierikzeese schilderijen in oorlogstijd 21

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2004 | | pagina 22