k Figuur 1 Landschapsbeeld op Walcheren, in de omgeving" van Hoog'e- lande, gedurende de winter 1915/1916, toen 1500 hectare van het eiland onder water stond. Alleen een smal verhoogd pad is droog' gebleven. Foto uit besproken boek. het alleszins lezenswaardige hoofdstuk 'De kogel door de kerk', dat het verdwijnen van de kerk gebouwen in de kleinste Zeeuwse dorpen na de Reformatie behandelt, komt het Walcherocen- trisme van de auteur naar voren. Hij betoogt daarin dat het verdwijnen van deze kerken voor een groot deel te wijten is geweest aan de beschadigingen die ze in de tijd van de opstand tegen Spanje hadden opgelopen. Terecht wees prof. Dekker er tijdens de promotie op, dat dit in zijn algemeenheid voor Zeeland niet opgaat. Het waren de kerken van de kleinste dorpen die verloren gingen, of ze nu beschadigd waren of niet. De voornaamste redenen waren het zeer kleine bevolkingsaantal van de dorpjes (die bovendien voorshands nog gedeeltelijk katholiek bleven), zodat er onvoldoende mensen beschik baar waren om een kerkenraad te formeren, en het aanvankelijke gebrek aan predikanten. Deze oorzaken leidden tot fusies met de grotere dorpen, waarbij de kleinste kerk aan verwaar lozing werd overgegeven. De Klerk laat in zijn dissertatie zien dat hij een vakman op zijn gebied is, die vele bronnen weet aan te boren en te verwerken. Het boek is ook een geslaagd pleidooi voor de langzamerhand uitstervende wetenschap der historische geo grafie. Voor de structuur van het boek zou het beter geweest zijn als hij zich tot de Walcherse onderwerpen had beperkt. Aan de liefhebbers van het Walcherse landschap (en wie is dat niet?) heeft hij veel te vertellen, al moeten deze wel beseffen dat de kans groot is dat ze een deel van het gebodene al ergens in hun boekenkast hebben staan. Het boek is, zoals we van uitgeverij Matrijs gewenst zijn, uitstekend verzorgd. Aardig is dat de stel lingen, die meestal op een los velletje aan een proefschrift worden toegevoegd, in dit geval achterin zijn meegebonden; ze kunnen dus niet verloren gaan. De leukste stelling is nummer 12: 'De (door het Regionaal Orgaan Verkeersveiligheid bevorderde) vervanging van de aanduiding "slik" door "modder" op de in oogsttijd geplaatste waarschuwingsborden valt moeilijk te rijmen met de inspanningen die de Provincie Zeeland zich getroost om het Zeeuws erkend te krijgen als regionale taal'. Ad Beenhakker 80 Boekbesprekingen

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2004 | | pagina 38