Ze altijd aan stuurboord geïnstalleerd. In de meeste gevallen bevond de schroef van de installatie zich ter hoogte van de kop van het zwaard. Het stuwpunt lag dus tamelijk ver naar voren en ver uit het midden van het schip. Dit maakte dat het schip altijd een sterke neiging had naar bakboord te trekken, vooral bij vertrek. Dit moest door middel van het roer gecorrigeerd worden. Anders dan bij motorschepen het geval was, had elke verandering van stuwkracht of snelheid (motor toerental, vuil in de schroef, etc.) ook meteen invloed op de koers van het schip. Derhalve voer een schip met een zijschroef het beste met een helmhout, want daarmee kon men vlot reageren. Men kan zich voorstellen dat het bevaren van nauwe wateren een moeilijke bedoening was. De schroef bevond zich aan de ondiepe kant van het vaarwater. Daar groeien meestal ook de meeste waterplanten, dus moest men ervoor zorgen een eindje uit de oever te blijven. Maar daar moest dan wel de ruimte voor zijn. Bij een geladen schip moest men de schroefas minder ver laten zakken dan bij een ledig schip. Geladen was het risico dat de schroef iets zou raken dan ook aanmerkelijk kleiner. Bij een ledig schip stak de schroef soms onder het vlak uit en dan was het dus helemaal oppassen geblazen. Men zou bijna gaan denken dat het beter geweest zou zijn de schroef aan bakboord te monteren, maar als men dan in smal water een oploper of tegenligger had, moest de schroef tot in het gangboord gehesen worden. Met de schroef aan stuurboord kon men het geluk hebben dat er nog net voldoende water overbleef voor de schroef (bij geladen schip had men die ruimte bijna altijd) en anders hoefde de schroef toch maar een klein eindje (hooguit tot boven de oever) gelicht te worden. Vertrek, draaien en keren Als men op gang wilde komen, liep het schip al snel naar bakboord weg, ook omdat het effect met roer geven bij geringe snelheid nihil was. Men moest dus altijd meehelpen met een landvast of vaarboom. Of eerst de kont van het schip naar bakboord afduwen, als men tenminste aan stuur- boordwal lag. Zodoende kwam het schip dan gestrekt te liggen wanneer het met de zijschroef vaart ging maken. Zeilschepen die waren uitge- De opgedraaide zijschroef van de Familietrouw met beugel en galg. Foto P. Klein. 88 Zijschroef

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2012 | | pagina 10