Zeeland 25.1
Aanwinsten maart
G.G. Trimpe Burger-Mekking
In het tijdschrift Immaterieel erfgoed (2015, 3)
schrijft J. van der Velden het artikel 'Doffers en
Duivinnen', waarin we kennismaken met de til-
duivensport, die in Den Haag en omgeving wordt
beoefend en uniek is, niet alleen in Nederland
maar in de hele wereld. Het vangen van een duif
door middel van een andere duif gebeurt ook wel
in andere landen, maar de manier van vangen
met speciaal ontwikkelde tillen en het hele soci
ale gebeuren daaromheen maakt de traditie in
Den Haag exclusief. Tilduiven zijn verbasterde
sierduiven, die slechts een paar honderd meter
per dag vliegen. Het komt erop neer dat, volgens
de regels van de sport, elkaars tilduiven worden
gevangen. Het is de bedoeling dat een doffer pro
beert de duivin van een andere til mee te lokken
naar zijn eigen hok, ook kan een duivin een dof
fer meenemen. Zodra de vreemde duif in de til is
sluit de duivenhouder de ren af met een schuif en
is de nieuwe duif van hem. Oneerlijke vangme-
thoden zijn verboden: je mag een duif niet pak
ken als hij nog op de til of landplank zit en een
illegaal schuifje waardoor de duif er wel in maar
niet meer uit kan, mag natuurlijk ook niet. Er zijn
verschillende duivenwinkels in Den Haag, die
ook ontmoetingsplaatsen zijn voor de leden van
de vereniging, de tilduivenbond Ons Belang. De
mensen drinken een kop koffie, leggen een
kaartje en praten of pochen over hun duiven. De
vereniging werd in 1920 opgericht en in 1926 bij
Koninklijk Besluit goedgekeurd. Voor de toekomst
is de vergrijzing een probleem. De tilduiventradi-
tie is cultureel erfgoed, en daarom heeft de ver
eniging Ons Belang een aanvraag ingediend om
op de lijst der Nationale Inventaris te komen.
In de laatste vijftien jaar is in Mexico een
nieuw fenomeen uit de clandestiene sfeer geko
men: de verering van Santa Muerte, de Heilige
Dood, voorgesteld als een skelet, vaak met de
wereldbol in haar hand en een zeis boven haar
hoofd. De wereldbol staat voor haar macht de
wereld te domineren en de zeis wordt gebruikt
omdat de 'dood' daarmee mensen uit het leven
snijdt. Het eerste altaar werd in Mexico City
opgericht, met een levensgroot Muertebeeld en
De laatste vijftien jaar is de verering van Santa Muerte in
Mexico steeds populairder geworden. Uit: Immaterieel erfgoed
(2015, 3). Foto S. Derks.
een publieke bid- en offerplaats. Hoewel de
meeste gelovigen zich katholiek noemen, staat de
officiële kerk negatief ten opzichte van deze ver
ering. Santa Muerte wordt geassocieerd met sata
nisme en duivelsverering, maar hierdoor laten de
gelovigen zich niet afschrikken. Door de toegeno
men risico's in deze tijd is er steeds meer behoefte
aan bescherming, en zeker mensen uit het crimi
nele milieu staan dicht bij de dood. In de media
wordt de cultus in verband gebracht met drugs
kartels en prostitutie (auteur en fotograaf S.
Derks).
