In Epe ontwerpt en bouwt Lanooy ook huizen,
te beginnen bij de 'Eekhoorn' voor zijn schoon
moeder en vervolgens ook zomerhuizen voor
diverse families uit de Randstad, die tevens goede
afnemers worden van zijn keramiek.
Ook het grafische vak beheerst Lanooy, wat
blijkt uit illustraties voor zijn exposities, ex-
librissen en behang. Dat laatste wordt deels uitge
voerd door RaathöDoodeheefer en Goudsmit Hof.
Dochter Lotty gaat op cursus brandschilderen bij
Willem Bogtman in Haarlem en vader Chris
bouwt voor haar een atelier met een glasmoffelo-
ven. Samen maken zij onder meer een raam in het
interieur van de werkplaats met een afbeelding
van Frans Slot. Tenslotte houden zij zich ook nog
bezig met het ontwerpen van damast voor de
firma E.J.F. van Dissel in Eindhoven. Tussen de
bedrijven door produceren zij gordijnstoffen met
diverse decoraties. Deze kennen wij alleen van
advertenties en foto's; er is niets bewaard geble
ven.
Leerlingen en navolgers
Veel keramisten hebben direct of indirect in de
traditie van Lanooy gewerkt. Dat zijn in de eerste
plaats de leerlingen uit Gouda zoals Paul Hobbel
en Jan van Ham en ook Frans Slot en diens leer
lingen, met name Hans van Riessen, Laurens Gol-
dewijk en Tessa Braat uit Zierikzee. Tessa Braat
begon daarmee toen haar man Ad Braat werk van
Lanooy meenam. Leerling van Paul Hobbel is
Nine Six, die Lanooy aanbidt, maar de deftige
burgemeestersfamilie uit Amsterdam staat een
relatie met hem de in de weg. Hein Andrée, die
veel verfijnde keramiek in navolging van Lanooy
heeft gemaakt, onderricht Henny Radijs in Rot
terdam. Zij gaat zich in de jaren vijftig van de
vorige eeuw op mozaïeken toeleggen samen met
Louis van Roode, die de technieken, inclusief
assistent Jan Verhey, van haar overneemt.
Oorlog en bevrijding
De Tweede Wereldoorlog werpt zijn schaduw
vooruit en de donkere kleuren overheersen in de
glazuren die Lanooy gebruikt. De gezondheid van
zijn vrouw Belly gaat snel achteruit en zij over
lijdt in 1941. Lanooy werkt door tot eind 1942 als
hij wegens gebrek aan grondstoffen de ovens
moet stilleggen. Korte tijd daarvoor heeft hij nog
een opdracht gekregen om in opdracht van Anton
Mussert voor het werkkamp Vorssenbosch in
Wierden een plaquette van Maarten Harpertszoon
Tromp te maken. Dit is merkwaardig, omdat hij
niet lang tevoren heeft geweigerd om lid van de
Kultuurkamer te worden. Als de Duitsers in
december 1944 op zijn terrein wapens vinden,
wordt hij opgepakt. Vlak voor zijn executie raakt
hij in coma en wordt overgebracht naar kamp
Amersfoort, waar hij de oorlog overleeft.
Na de bevrijding exposeert Lanooy op de
Eriksmesse in Stockholm met een aantal experi
mentele naaldloopglazuren. Hij krijgt een uitno
diging om als artistiek leider in dienst te komen
van de bekende keramische fabriek in Gustavs-
berg, maar zijn gezondheid laat dit niet toe. Twee
jaar later, in 1948, overlijdt hij en hij wordt naast
zijn vrouw begraven.
Naschrift: Tot 1 november is in Museum De Meestoof, Bierens-
straat 6, 4697GE St. Annaland de tentoonstelling 'Gloeiende
glazuren, Chris Lanooy, leerlingen en navolgers'. Ter gelegen
heid van deze expositie is het boekje 'Gloeiende Glazuren' uit
gegeven, met meer informatie over Chris Lanooy.
Tessa Braat, leerling van Lanooy, in haar atelier in Zierikzee
62
Keramist Chris Lanooy
