C. Steiger, Gezicht op het fort Mannar, ca. 1710 (prentenverzameling Rijksmuseum)
voor de forten aan de westkust een lange periode
van rusten en....wachten op de vijand. Die kwam
pas in 1796, en volgens de verhalen werd er toen
slechts één schot gelost. De VOC was niet bij
machte serieus verzet te bieden en de Engelsen
kregen bij wijze van spreken Ceylon op een pre
senteerblaadje aangeboden.
Archeologie in Nederland (september 2018)
schenkt aandacht aan 'Prehistorisch potjeslatijn.
Cryptische tekens op aardewerk uit de vroege
ijzertijd in Lent'. Een eenvoudig potje met raad
selachtige tekens is voor Europa ten noorden van
de Alpen zo uitzonderlijk dat het die aandacht
zeker verdient. Kleine potjes met dezelfde vorm
kennen we uit de vroege ijzertijd ook elders in het
Nederrijnse gebied, maar alleen al door de rand
versiering is het Lentse potje uitzonderlijk. Daar
naast zijn er graveringen aangebracht die op geen
enkele manier lijken op versieringen die in
Europa in de late prehistorie voorkwamen. Het
lokaal gebakken potje met schrifttekens heeft een
datering tussen circa 750 en 675 vóór Christus,
eeuwen eerder dan het vroegst bekende schrift in
onze regio. Hoewel Lent wel eerder in het nieuws
is geweest door de vondst van skeletten die
afkomstig waren van immigranten uit het Mid-
denrijnse gebied blijft de afkomst van het potje
voorlopig een raadsel.
C. Moolhuizen schrijft over archeobotanie,
een gebied binnen de archeologie dat minder
spectaculair lijkt dan oude gebruiksvoorwerpen
of plattegronden van middeleeuwse huizen. Het
gaat over plantaardige resten zoals zaden en
stuifmeel, voorkomend in grondmonsters. De
auteur benadrukt dat je de mensen ook voor deze
kleine zaken kunt interesseren door het juiste
verhaal erbij te vertellen en ze bijvoorbeeld te
laten helpen zaden en pitten uit beerputten te
sorteren. Het publiek moet de ervaring krijgen
160 Aanwinsten