Zeeland 28.2
De belangstelling voor met diamant gegraveerde
glazen nam in de achttiende eeuw af ten gunste
van radgegraveerde en geslepen glazen. De
techniek van de radgravure, die rond het midden
van de zeventiende eeuw vanuit Neurenberg
naar de Nederlanden was overgebracht, was
totaal anders dan die van de diamantgravure.
Bij de radgravure werd de tekening aangebracht
door het glas te drukken tegen snel roterende
radertjes, die met de voet in beweging werden
gebracht terwijl men het glas met beide
handen vasthield. Daardoor was het mogelijk
verschillende dieptes in te slijpen en te variëren
met een keuze aan wieltjes. Ook kon men
het matgeslepen oppervlak weer gedeeltelijk
gladpolijsten. Radgravures werden meestal
aangebracht op geïmporteerde Engelse kelken
van sprankelend helder loodglas of Duitse glazen
van krijtglas. De voorstellingen varieerden. Naast
vriendschaps- en huwelijksglazen en glazen met
betrekking tot de kraamtijd is er een grote groep
glazen bewaard gebleven die de Nederlandse
economie tot onderwerp heeft. Ook zijn er glazen
met radgravures van wapens, stadsgezichten,
Glas met radgravures
Zeeuws Museum, G2455
1750-1800
h. 20,5 cm.
Geschenk van J. Luteijn, 1894. Het glas was afkomstig uit de
boedel van wijlen J. Otto Risseeuw te Oostburg.
Zeeuws Museum, G2445
circa 1750
h. 17 cm, diam. 9 cm.
Bruikleen van de Gemeente Middelburg, 1944.
't Is vol van schatten hier
65
