t
T
X Nesen
9 Sols
de Zelande.
w
•S’
Lit: B. 33
GM6514 - Assignaat van 9 stuivers, 89 x 89 mm
35
Zeeland 31-1
Om namaak te voorkomen werd bepaald dat
alle assignaten handmatig uniek genummerd
zouden worden en gesigneerd door een notaris.
Het nummeren werd uitgevoerd door betrouwbare
ambtenaren voor een salaris van 2,- per
1000 stuks. Voor de ondertekening werden de
notarissen Nicolas de Pré, Pieter van der Graft,
Cornelis Serlé en Alexander Johan Sinclair
aangesteld tegen een vergoeding van 3,- per
1000 stuks. Verder werd Johannes Thehoff
benoemd als directeur voor een vergoeding
van 2,- per 1000 stuks. Hiervoor moest hij de
zending van de drukkerij in ontvangst nemen
en controleren. Vervolgens zorgde hij voor
de logistieke afhandeling ten behoeve van de
nummering, de ondertekening en de distributie
naar het leger. Het was de bedoeling dat de
herbergiers en winkeliers na 3 maanden de
assignaten weer konden omwisselen tegen zilver.
Eind maart was het zover dat men gereed
was voor de implementatie. Er kwam een
bekendmaking en een advertentie in de
Middelburgsche Courant waarin de burgers op
de hoogte werden gesteld. Helaas! Men had
- letterlijk en figuurlijk - buiten de waard
gerekend. Herbergiers en winkeliers hadden
helemaal geen zin om 3 maanden lang op hun
geld te wachten. Uit de hele provincie kwamen
klachten van het Franse leger dat de assignaten
niet ter betaling werden geaccepteerd. De
neringdoenden eisten dat het ze het papieren
geld zelf ook weer voor betalingen mochten
gebruiken, zo niet dan verlangden ze inwisseling
op kortere termijn. Ook werd aangedrongen op
kleinere denominaties, want wisselgeld moest
tenslotte in contant geld worden betaald.
De commissie werd om advies gevraagd.
Deze onderkende de klachten en overwoog de
winkeliers te dwingen tot acceptatie op straffe
van sluiting van hun nering, maar ook dat de
assignaten door de ontvangers mochten worden
gebruikt om toeleveranciers te betalen. Een
verplichting werd de laatsten niet opgelegd,
slechts een verzoek.
De representanten besloten dat neringdoenden
hun assignaten mochten omwisselen tegen
recepissen (een soort obligaties) van de
stemhebbende steden Goes, Tholen, Zierikzee,
Veere, Vlissingen en Middelburg tegen een rente
van 4% per jaar. Ook mochten de assignaten
vanaf 1 mei worden gebruikt om de belasting op
gemaal, bieren, tabak en brandewijn te betalen.
Het bleef nog steeds klachten regenen, terwijl het
aantal uitgegeven assignaten verder groeide.
Steeds weer nieuwe oplossingen werden
verzonnen, zoals vrijwillige belastingen,
verzoeken aan burgers om hun zilver in te
leveren op het stadhuis ten behoeve van de
Zeeuwse Munt (met uitzondering van messen,
vorken en lepels).
Inmiddels kwamen er ook klachten over
soldaten die winkels plunderden wanneer hun
assignaten niet werden geaccepteerd.
In september kwamen de burgers van
Zierikzee met een resolutie waarin zij stelden
dat belastinggeld niet meer werd afgedragen aan
de provinciale overheid voordat tot uitbetaling
van alle assignaten in de stad werd overgegaan.
Zij werden daarvoor ernstig berispt: ‘de
soevereiniteit berust bij het gehele volk en dus
kan geen gedeelte van het volk zich dezelfde
aanmatigen’.
Uiteindelijk waren er twee maatregelen die
wel het gewenste effect hadden: er moest worden
besloten een niet-vrijwillige vermogensbelasting
op te leggen van 6% op een fictief rendement van
Stuivers.
Une Livre de France.
Volgens Refolutie der Provincie
ZEELAND.
Van 23 Maart
