AANTEEKENINGEN.
105
niet vereischtom te verhoedendat men van wege Gent niet al te
schielijk toetrad tot de grondslagen der nadere verecniging, die den
S December 1578 te Utrecht werden aangenomen; vermits het bij
de opgewondene'stemming der gemoederen zeker verkeerd zou ge
werkt hebben indien men vernomen had dat Gent zicheven als an
dere plaatsenin een nader verhond met Holland en Zeeland en an
dere gewesten begeven had, terwijl men daarover, alsmede over eenige
hiermede in verband staande punten, in de stad zelve nog handelde.
Zijne tegenwoordigheid was alzoo van veel belang om te waken, dat
men niet door te grooten spoed de grenzen der behoedzaamheid over
schreed maar liever, door eenig dralen, nieuwe botsingen vermeed.
Van daar dan ookdat de stad Genteenige dagen na het vertrek van
den prins uit haar midden en wel bepaaldelijk eerst den 26 Januarij
1870, de Unie van Utrecht aannam, welker hoofdinhoud hare gedepu
teerden, den 6 December bevorens wel voorloopig goedgekeurd, maar
toen om redenen" nog niet geteekend hadden, v. n. Spiegel t. a. pl.
D. I. bl. 116 - 118185 - 189.
(18) Hoopt, t. a. pl. bl. 896. E. van Reyd, Hist, der Nederlanische.
Oorlogenbl. 21.
(10) Ofschoon Francois, de vierde zoon van Hendrik II en Catiia-
rina HE Medicis door onze latere geschiedschrijvers doorgaans hertog
d'Anioü genaamd wordt, en deze titel hem ook teregt toekwam, na
de verheffing van zijnen broeder, Hendrik III, tot koning van Polen,
zoo heb ik hier steeds de benaming zijner oorspronkelijke waardigheid
gebezigdomdat die vroeger bij de Nederlanders het meest in gebruik
was, even als zulks weleer ook bij de Fransche schrijvers plaats had.
In eenige Vlaamsche werken komt hij voor onder den naam van Fran
cois IIercule de Valois. v. d. Vynckt t. a. pi. D. III. bl. 47.
(20) Hoopt, t. a. pl. bl. 609. Van Meterent. a. pl. bl. 158, 162.
(21) V. d. Spiegel, t. a. pl. D. I. bl. 50.
(22) V. D. Spiegel, t. a. pl. D. I. bl. 40, 41 en 104. Aanteek.
(28) Art. 15. Groot Plakaatboek, D. II. fol. 2135. Kerkelijk Pla-
kaatboek D. I. hl.'1 2. J W. te Water kort Verhaal der Reform.
7*